Дефиницијата на О.Н за шума е површина поголема од половина хектар (5.000 метри квадратни) посадена со дрвја високи над 5 метри, од која минимум 10% е под крошни. Oва е стандардот што сите го бркаат кога сакаат да се покажат дека работат на пошумување, проблемот е што за дел од експертите ова е премногу анемична дефиниција за тоа што претставува шума.

Глобално просторот што е оставен на шуми трпи садење на уште 1200 милијарди стебла, бројка која заради својата недостижна масовност ќе биде доволна за апсорбирање на повеќе јаглерод-двооксид отколку што човештвото може да произведе.

Во 1982, унгарско-американската уметница Агнес Денеш одлучила да конструира цела планина и да ја пошуми. По една деценија лобирање, замислата фатила корен. Во 1992 година, финската влада соопштила дека ќе го спонзорира проектот „Планина од дрвја“, 38-метарски рид конструиран врз поранешен ископ за чакал. Денес контурите на шумата се веќе видливи.

Викинзите ги испосекле шумите на Исланд уште пред илјада години. Oттогаш, овие што сè не пробаа да ги вратат. И нејќе па нејќе.

Како замена за легии административци што од нивната неонска со ламинат поплочена природна средина ќе ги вадиш на воздух и дневна светлина, американски старт-ап нуди флота дронови кои имаат капацитет да засадат 100.000 дрвја на ден.

Ако сме прецизни, човекот е арборист (да, како Дејан), што во превод значи некој кој професионално се занимава со одгледување и изучување дрвја. И ретко кој станува арборист заради слава, туку најчесто тоа се прави од љубов кон дрвјата. На истиот овој човек, градските власти и придружен апаратчик предводен од градоначалникот решаваат да му го исечат 30-годишното здраво дрво во двор, затоа што почнало да им го поткопува тротоарот. Како што решаваат така и прават. По нив, доаѓа на ред тој.

Во претходната статија кажав нешто за избор на садница (дрвца и грмушки, костурот на дворот), како да се анализираат сопствените желби и потреби, како и ограничувањата на местото за садење. Овој пат ќе додадам неколку реченици за изборот на самата садница, сезоната за садење и макро и микропозицијата.

Мислам дека на сите љубители на убави дворови сега во главата им се вртат доста идеи за садење. Зборувавме како да се избере гарден-центар или расадник. А како да се избере добра садница?  

Некогаш кога нашите племиња доаѓале наваму (без разлика кој кое племе и да бил), сè било зелено и под гооолема шума со гооолеми дрвја (ќе ви објаснам во некој друг текст зошто сум толку сигурен во ова). Ако сега се качиш на Водно или на Скопска Црна Гора и ја погледнеш Скопската Котлина (важи и за сите други градови) ќе видиш само остатоци од тоа зеленило, а посебно ретки се дрвјата. Изгледа дека сме „војувале“ долго и „крваво“ со шумата која сме ја затекле... Кои методи и тактики се докажале најуспешни? Каков е исходот од „војната“ досега?

По 30 години изучување на економската вредност на шумите, советот на научникот од Шумската служба на САД, Давид Новак, е: "Ако можеш да посадиш само едно дрво, посади го во град."

Ви текнува дека ние не можеме да направиме попис на луѓето во Македонија цели 13 години? А онаму во светот земале луѓето и ги преброиле дрвјата на планетава. Добрата вест е што на Земјата ги има многу повеќе отколку што досега се проценуваше. Чекај Коце, не се фаќај одма за секира.

Живеење во населби со повеќе дрвја и зеленило не само што внесува аристократски нијанси во секојдневното битисување, туку и генерално го прави животот подобар.

Дрвјата се најубави во природа, далеку од загадените булевари и луѓето кои можат да им наштетат. Втори по ред се оние на сликарските платна или во скулпторските студија - така овековечени тие продолжуваат да постојат дури и кога нивниот оригинал е претворен во огревно дрво, изедено од бели вошки, или прегазен од булдожери.

Наводно влегуваме во нова ера, во која од хартија актуелна ќе остане само тоалетната. Но додека се случи ваквата промена, во светот заради производство на хартија годишно се сечат 4 милијарди дрвја. Еден холивудски актер има решение за проблемот.