Процената е дека да не беше Трамп од карши, Клинтон речиси сигурно ќе ги изгубеше изборите. Самиот пакет мејлови што Викиликс ги објави месецов е доволен за закопување на демократскиот кандидат, кога републиканците не би го трошеле сето свое време на гасење пожари зад Трамп.
Периодов додека патувам низ светот постојано ми поставуваат две прашања: Дали е можно Трамп да победи на претседателските избори и како неговата кандидатура стигна толку далеку, пишува добитникот на Нобел за економија и професор на Колумбија, Џозеф Штиглиц.
Политички магазин од Србија, притоа и еден од најчитаните, објавува ексклузивно интервју со Трамп, во кое републиканскиот кандидат се подава да исправи барем една од светските неправди нанесени на српскиот народ, и им се извинува за НАТО бомбардирањето од пред речиси две децении (да, толку пројде).
На роденденска забава ден пред доделувањето некој ме праша кој ќе го добие Нобелот за книжевност оваа година. Претпоставката, која и не беше моја туку собрана по некое интернет сокаче, е дека ќе биде Американец, бидејќи последен пат кај нив „се паднала“ пред 23 години. „Можеби Дилан?“, праша некој. „Ааа не“, реков, „нема шанси“.
Во интервју за Сиенбиси, првиот човек на една од најголемите компании за производство на јаглен Муреј енерџи корпорејшн, Роберт Муреј, го нарекува Маск измамник затоа што Тесла добил 2 милијарди долари субвенции од државата, а се уште нема направено ни едно пени профит.
Како што почна да зема на сила тазе објавената снимка со фалењето на Трамп околу жените, така републиканскиот кандидат одржа прес-конференција каде на своите поддржувачи, а и на сè останато, им порача "никогаш нема да се откажам од трката за претседател."
Пред почетокот на викендот распоредот во претседателската трка во САД беше: во првата дебата победи Хилари ама не многу, а Трамп изгуби, ама не многу. Плус добар дел беа изненадени од одличниот настап на Пенс, изборот за потпретседател на Трамп, во дебатата со Кејн, изборот на Хилари. Сето ова важеше до петокот кога Вашингтон пост објави снимка од Трамп, како експлицитно се отвара за своите пракси околу жените во брак.
Атлантик е еден од највоздржаните американски магазини за време на избори. Во своето постоење (пазете, постојат 159 години!) само во два наврата поддржале некој кандидат за претседател. И еве сега се појавува Доналд Трамп.
На локални избори во Германија на повеќе места крајната десница ја победува Меркел. Во САД, Трамп е изборот на републиканците. Британија го избра брегзит. Италијанците за градоначалници на Рим и Торино избираат членови на партијата предводена од комичар. Следната година Французите најверојатно ќе ја истуркаат Ле Пен во втор круг на претседателски избори. Сумирано секоја западна сила од Г8 е на чекор од збогување со своите традиционални елити.
На секој иборен циклус, кога ќе забревтаат изборните машинерии а страстите ќе почнат да вријат, нормален човек добива чувство дека се допира дното и дека "никогаш вака на било". А било. Не е од вчера констатацијата дека политиката е иста како правењето кобасици.
И да и не. Лошото е во тоа што вреди само ако доаѓа од истата страна, што е ретко. Ако дојде од противникот, реакцијата е "Пак лажат", без разлика колку и да се очигледни фактите.
Главен судија, порота, водител, контролор и модератор на понеделничката дебата, беше водителот на вечерните вести на Енбиси, Лестер Холт. За разлика од претходните избори, годинава немаше некоја погласна забелешка за тоа како тој си заврши работата.
Впечатокот што го пренесуваат американските медиуми е е дека во првата претседателска дебата Клинтон успева да му влезе под кожа на Трамп и како ретко кога во последниве две години терање кампања, републиканскиот кандидат да ја изгуби смиреноста и постојано да е во гард.
Прво мислевме дека е зафрканција, ама излезе стварно - пред скоро 150 години анонимен автор ја објавил „Чудниот Трамп“ (The Odd Trump), роман чиј главен јунак се вика Трампли Вејлс (скратено - Трамп). А најинтересно е името на ликот со кого тој постојано се расправа.
Еден од најчудните аргументи во предизборна трка. Група еврејски баби и по некој дедо бараат од младите да не гласаат за Трамп со потсетување дека тие се стари луѓе и брзо ќе умрат. А кога ќе умре човек, дури тогаш тешко го контролираш.
Едниот затоа што е тешка сировина од човек а другата затоа што е толку преработена што не се гледа човекот, републиканскиот и демократскиот кандидат за американски претседател здружно постигнаа интересна цел: на човека да му ги згадат изборите.