Новата тениска кралица

Златната убавица од Порторико

Моника Пуиг е тенисерката која на Порторико му го донесе првиот златен медал во историјата на Олимписките Игри.

За 68 години учество на Олимписките Игри, Порторико освоил девет медали од кои првото олимписко злато го донесе девојка. Сите претходни осум беа машки. Моника Пуиг е првата Порториканка која што освоила злато на едни Олимписки Игри.
 
23-годишната Пуиг го одигра фантастично целиот турнир и заслужено стигна до златото откако во финалето на женскиот тениски турнир ја победи втората светска тенисерка Анжелик Кербер.
Иако Пуиг живее и тренира во Мајами, таа е голема патриотка за својата мала островска земја.
 
„Го посветувам златото на мојата земја. На Олимпијадата главна не сум јас туку Порторико, и знаев колку сите силно сакаа да победам. Кај нас на островот има многу лоши вести, така што кога некој освојува медал на Игрите верувам дека работите ќе се сменат. Поради тоа овој успех не е само мој“, изјави Пуиг по сензационалниот триумф над фаворизираната Кербер.
И ако се каже дека Пуиг го запре животот на островот на неколку часа додека траеше финалето не би се претерало.  Доволно е да се сетиме што изјави Моника Пуиг во ноември минатата година кога беше 92-ра на ранг листата:

„Ќе одам на Олимпијадата и ќе имам прилика да се борам за медал“, кажа тогаш Порториканката и ги насмеа присутните кои сомневаа во нејзините квалитети. На крајот испадна така и Моника освои златен историски медал.

Годинава Моника Пуиг го играше само второто ВТА финале во кариерата (во Сиднеј загуби од Светлана Кузнецова) и успеа да влезе во Топ 30 на ранг листата што беше нејзин личен рекорд. До златото стигна откако победи две тенисерки од Топ 5 (Кербер и Гарбин Мугуруза, Шпанката со 6-1; 6-1) и стана најнискорангираната тенисерка во историјата на Олимписките Игри (34 досега).

Пуиг не е само талентирана тенисерка, туку е и по сопствено признание сензуална писателка:

„Дајте ми пенкало и лист и веднаш почнувам да пишувам нешто. Имам талент за пишување и го сакам. Се трудам да не подлегнам на емоциите, но невозможно е да се побегне од нив, така што на крајот излегува се на површина. Како шише Кока-кола, треси го, треси го и на крајот ќе експлодира. Само јас се трудам да не експлодирам пред време“, вели симпатичната Пуиг.