„Самото пристигнување во Загреб, затворањето во хотел и сè она што се случуваше околу нас, не беше нормално. Миха со стариот пријател Штимац разговараа за војната грб со грб, бидејќи во хотелот имаше луѓе од различни бранши и секаков вид на полиција. На загревањето на Максимир, наместо да бидеш полесен со секој чекор, стануваш потежок во нозете. Никогаш не сум го доживеал тоа како тогаш“.