Најстрашно е кога човек сам ќе си изгради затвор, а никој не го бара тоа од него. Па, не само што ќе му биде „добро“ во неговиот затвор, соѕидан од правила, ограничувања и стравови, туку и ти што си надвор си проблем, па пробува некако да те повлече заедно да си седите во затворот. Проблемот е што затвор ко затвор е тесен, а твојата слобода само го потсетува ограничениот колку му е навистина тесно.
Кога цел живот некој се обидува да се вклопи - да изгледа „правилно“, да се движи „правилно“, да зборува „правилно“ - некој друг што е среќен без да игра според тие правила му е најлош кошмар. Тој некој го тера да сфати дека неговите правила не се закон, туку избор.
Така и се станува чувар во сопствениот затвор и полиција на прифатливото. Сите што се надвор „не смеат да бидат толку слободни и комфорни со себе и не смеат да излезат од стандардот.“ Најсреќен би бил кога би живееле сите во неговата ќелија.
@elizadaylight I’ve never met a happy self expressive person who has time to hate! Stop catering to miserably blocked people. Be free. I love you 💕 #fearofjudgement #judgement #fearofbeingseen #fearofbeingpercieved #haters ♬ original sound - Eliza Day
