Далекосежно гледајќи кон иднината и игнорирајќи ги токсичната опозиција и здивената јавност, Зоран Заев паметно пристапи кон потпишување на клучниот договор со Бугарија.
Цели 75 години по испраќањето на македонските Евреи на патот на смртта кон Треблинка, премиерот Бојко Борис клекна пред споменикот во кругот на скопскиот монопол, замоли за прошка и пролеа горки солзи, молејќи ги за извинување потомоците на преживеаните.
Тука некаде ме разбуди нервозното ѕвонење на телефонот.
Завршија вонредните локални избори во Заечар и Косјериќ, кои се гледаа како лакмус за расположението на народот после 6 месечните протести и блокади на студентите и граѓаните кои ги поддржуваа.
Повикувајќи се на записниците кои ги имаат потпишано и опозиционите учесници во изборите, Александар Вучиќ соопшти дека неговата Српска напредна странка во Косјериќ победила тесно а во поголемиот Заечар убедливо.
Рече дека изборите минале во услови досега невидени на српската политичка сцена и атмосфера на линч, прогон, малтретирање на граѓаните, закани, уцени, кршење на сите законски норми, кршење на елементарните изборни правила...
Вучиќ е горд и задоволен од резултатите, особено на оние во Заечар кадешто освоиле 3.000 гласови повеќе од минатите избори.
„Невидена кражба,“ соопшти опозицијата и порача дека не ги признава резултатите по што повика на протести пред владата.
