- Неодамна сајтот it.mk пренесе интервју со Стојанчо Туџарски, кој на друштвените мрежи споделил дел можностите на имплементацијата на моделот на GPT-2 од Open AI прилагоден за македонски јазик. Една од нив е што вештачката интелигенција може да „пишува“ поезија копирајќи го стилот на Блаже Конески. Негов претходен експеримент се однесува на копирање на стилот на Шекспир, на англиски.
- Според Туџарски нема разлика помеѓу тоа кога се тренира вештачката интелигенција на англиски и македонски јазик во однос на софтверскиот код. Но има разлика во појдовните модели, при што оној за македонски требало да биде трениран од почеток.
- „Веќе имам собрано текстови потребни за тренирање на модели кои автоматски би генерирале поезија во стилот на Кочо Рацин и Ацо Шопов, во соодветен формат подготвен за тренирање на невронската мрежа. Во план се и српски писатели, со оглед на тоа што веќе го имаме истренирано GPT-2 за српскиот јазик. Секако, таму нема да застанеме :-)“, изјавува авторот на проектот во интервјуто. Тој не е ни запрашан, па не ни одговара на прашањето - чуму сето ова?
- „Македонската книжевна сцена со години, ако не и со децении е заглавена во еден вртлог на немање силна, разумна, издржана критика. Нема критика која пробува критички и теориски да пристапува на книжевните дела и да ги елаборира нивните добри и/или лоши страни наместо само да ги хвалоспева делата што се појавуваат во македонската книжевна продукција“ - пишува Андреј Медиќ Лазаревски за Култура Бета.
- Во ситуации како во нашата домашна книжевна продукција, кога самата продукција е во состојба да издава колку што издава, неопходно е формирање на јасна, здрава, цврста и издржана критичка мисла за да може самата продукција да се филтирира, а со тоа и да се подобрува, да напредува и, секако, да воспоставува комуникација, дијалог и дискусија за книжевните дела кои се објавуваат наспроти воспоставената пракса на „тапкање по рамо“ и зборување „зад грб“.
- Зарем непишувањето на текстови за некои дела не е доволна критика за самите нив. Зарем игнорирањето на лошите книги не е доволна критика за нив. Зарем неучеството на тие дела во јавната книжевна дискусија не е доволна критика за нив!? Не! Одбегнувањето на лоши книги не е ниту субверзивно, не е ниту кул, не е ниту естетички и книжевно-теориски оправдано.
- Премиерата на претставата „Рибарски караници“, по текст на Карло Голдони, а во режија на Јован Ристовски, на 25 јули ќе биде изведена на отворено, до Ротинското Езеро во потпелистерското село Ротино.
- Битолскиот театар со поддршка од Општина Битола започна со реконструкција на патот до езерото, туристичка атракција каде што првпат ќе се одигра театарска претстава. Од Народниот театар во Битола велат дека ова е уште еден доказ дека театарот го менува светот, а директорот Васко Мавровски најави театарски спектакл.
- Во комедијата играат Никола Стефанов, Јулијана Мирчевска, Никола Пројчевски, Соња Ошавкова, Петар Горко, Марија Цветановска, Леонида Гулевска, Валентин Дамчевски, Елена Мошевска, Живко Борисовски, Петар Спировски, Александар Димитровски, Илина Чоревска, Катерина Аневска-Дранговска и Марија Стефановска.
Билети за 26.07. тука
