Нели ве стра?

Пред некој д'н, збрасмо се пар ентузијасти у Куманово сас ниет и жељу да га извадимо град од медиумски мрак кој не запоседна откако социјализам реши да отиде у заборав. Памтиш га и ти тој златно доба нели, или млад си, па све што памтиш е тој дека к'д си имаја пет године, сви мислеле дека имаш четири и пол, а? А памтиш ли и тој дека од д'н од к'д не постои Наш Весник драги Иване, ми сто илјаде на број избрасмо начин да се информирамо такој што ќе седнесмо уз астал, па уз едно тешко оговарање давасмо свој максимум да дознемо све, уз додавање на свои измислени примеси и верзије како би цела прича добила на публицитет де, ам'н па и ти. И живесмо такој едно дваесе године уз квази телевизије и никакав весник, и сфатисмо дека у овуј државу освен што е демократија и слобода превазиѓена ствар, и оговарање е исто такој ептен превазиѓено, и дека само малограѓанштина оговара, и нели "душа мила-ризик јак", и да дојде Дунав, ми би ипак да пробамо да га оживимо едно одамна заборавено средство за информирање у наш град викан печатен медиум, па ако треба и нека се цркне.

Седна да пишују, а пред тој зема па се фати за уво и направи си потез, он'ј де суеверан у вид истргнеш увце малце, да ти пројде стра. Мора да га направу тој сама, јер га нема до мене мој суграѓанин Иван Свецки да ми пребае пред сам почетак на шљакање текстови наменети за широки народни масе кои се таласав и флуктоирав од едну опцију у другу, у зависност од тој на коју страну "пуше" ветар. 

И такој, ветар гране нише, а тебе Иване Свецки и стра у коске има све више и више. Знаеш Иване, ТИ си неуништив, ти си Иване Бог. Свецки Бог, жими све најмило. Прату те од сам старт, гледам те на КРТ, слушам те, позно те прату, верују у твои натприродни силе, а највише у тој дека ти си Исусово олицетворење. А откако ти гу прочита књигу издадену на scribd и тој дека Индијци верујев дека КРАВА Е БОГ,  па још напишану ручно како у времето на први Македонски Просветители, ја само можу да кажу "мој благи наклон, брате''.  Кад би сви у овуј државу биле упорити како тебе, ох мамче му га, куде би ни бија крај. Него слушам дека ти се појавила конкуренција у град. Виде гу на ТВ. Ама не ти може она ништо. Она нема такву силу, она нема моќ. А ти имаш све, затој помагај брате, а с'к ќе ти кажу и зашто. Знам дека си влијателна фигура у овој општество, па се надам на помоќ. Нели не ни помогнеш, ќе ме запамтиш.

Ај овакој...

Пред некој д'н, збрасмо се пар ентузијасти у Куманово сас ниет и жељу да га извадимо град од медиумски мрак кој не запоседна откако социјализам реши да отиде у заборав. Памтиш га и ти тој златно доба нели, или млад си, па све што памтиш е тој дека к'д си имаја пет године, сви мислеле дека имаш четири и пол, а? А памтиш ли и тој дека од д'н од к'д не постои Наш Весник драги Иване, ми сто илјаде на број избрасмо начин да се информирамо такој што ќе седнесмо уз астал, па уз едно тешко оговарање давасмо свој максимум да дознемо све, уз додавање на свои измислени примеси и верзије како би цела прича добила на публицитет де, ам'н па и ти. И живесмо такој едно дваесе године уз квази телевизије и никакав весник, и сфатисмо дека у овуј државу освен што е демократија и слобода превазиѓена ствар, и оговарање е исто такој ептен превазиѓено, и дека само малограѓанштина оговара,  и нели "душа мила-ризик јак", и да дојде Дунав, ми би ипак да пробамо да га оживимо едно одамна заборавено средство за информирање у наш град викан печатен медиум. 

Е с'к драги Иване, да прашам нешто од туј гледну тачку:

1. Дали ми како млади ентузијасти (ако не знаеш што значи ентузијаст, тој ти е нешто слично на тебе, ама без натприродни моќи) имамо право у овуј државу да почнемо нешто смело, нешто што би га град вратило у живот, нешто што би значило да пљукаш на прсти, док уз кафе негде по чаршију, листаш и читаш лис по лис?

2. Дали е паметно у време к'д се новинари сматрав за мртву природу и глувонеми створења е паметно да земемо неколко људи од град да пишујев за потребе на сто илјаде народ, а без да се плашимо дека јутре нема да завршив у некоју прдекану?

3. Дали ми како инвеститори знаемо у што се уплетујемо?

4. Дали од тој можемо да очекујемо да завршимо у некој ендек?

5. Кои су ризици од тој што се вика бавење сас новинарство и критика на власт и опозицију на локално ниво у време к'д држава вика no-no?

6. Постои ли нешто у овуј државу што се вика СЛОБОДА НА ГОВОР И СЛОБОДА НА МЕДИУМИ? Тачно ли е тој дека медиуми су политички платени машинерије кои штампав само оној што им се каже?

7. Седмо и последњо прашање е, абе, сакаш ли да ти објавујемо извадоци од твоју најнову књигу?

Много прашања имам до тебе Иване, знам дека ти си зафатен, знам дека си се забија тамо у туј бараку надомак Старо Нагоричане и дека за све овој ќе мора да га вртиш висак до јутре сабајле, ама ете, што да правимо и ми јадни, сакамо све најбоље за град, сакамо град да си има свој печатен медиум, и сакамо јутре град да не памти по нешто, ама некако на сви што кажасмо дека ќе почнемо сас тој, сви не прашујев ''НЕЛИ ВЕ СТРА"?

Имамо ли ми драги Иване разлог да се плашимо?

Има ли нешто и некој од кога треба да се плашимо?

Ако за све овој стављамо свои паре на астал, постои ли шанса некој да проба да не сукеља за свои политички потребе и пропаганде? Дали треба да дојдемо на специјалну куру куде тебе или ти овој бајање од уплу и стра ќе га извршиш од дадену географску дистанцу? Дали тија пипци ќе фатив до туј?

Има ли Иване, Свецки а наш суграѓанине, Бог те поживеја и тебе и твои колешке, кажуј, зарем знаеш или не знаеш...

У потпис

Персона нон медиум града Куманово

 

 

 

 


11 април 2013 - 13:31