Благодарение на енигматичната политика на Трамп, индексот на несигурност на економијата на САД сега е на нивото од раната паника од пандемијата кога акциите паѓаа, а економијата пропаѓаше.
Двојниот удар од повисоките цени предизвикани од царините и побавниот раст ќе создаде маѓепсан круг. Затоа, не е изненадување што паднаа американските берзи. Згора на тоа, со оглед на тоа колку многу обичните Американци вложуваат на берзата, ова дополнително ќе го спушти мракот.
Она што е подеднакво значајно е дека индексите на несигурност за големите азиски економии - Кина, Индија и Јапонија - не покажуваат слични нивоа на паника. За разлика од редовите за помилување пред Белата куќа, одговорот на некои азиски земји на царините на Трамп не е ниту борба ниту молење, туку игнорирање. Се чини дека Кина ќе ги користи своите огромни резерви на заштеди за да ја стимулира локалната потрошувачка. Растот во Кина, Индија и динамичните земји од југоисточна Азија ќе биде погоден, но ќе продолжи.
Губитници ќе бидат поранешните пријатели на САД во Европа и Северна Америка. Истокот неизбежно ќе навива западните земји да ја намалат својата зависност од САД. Под претпоставка дека Кина ќе почне фискално стимулирање за да ја засили домашната потрошувачка, нејзините трговски партнери ќе бидат заинтересирани да склучат нови договори со кои би ја надоместиле изгубената продажба во Америка.
Врските со Америка што денеска се ослабени можеби никогаш нема да го повратат својот интензитет. Вербата на неолибералните интернационалисти по 2020 година дека Трамп би можел да биде само непријатна епизода пред враќање кон нормалното се покажа погрешна. Зашто Трамп зборува за нова Америка - онаа која се чини дека ќе остане.
Откажувајќи се од улогата на глобален полицаец, САД му вртат грб на светот, а светот возвраќа. Нациите што нема да го сторат тоа ќе живеат во милост и немилост на Вашингтон. Овој масовен пресврт ризикува долгорочни штети за американската економија и ја ослабува нејзината глобална тежина. Веќе гледаме дека вредноста на доларот паѓа, бидејќи глобалните инвеститори сфаќаат дека САД повеќе не се безбедното засолниште како некогаш. И ако странските инвеститори повеќе не го преземаат американскиот долг, штетата за нејзината економија ќе биде длабока и трајна.
На крајот, најголемата жртва на нападот на Трамп врз слободната трговија веројатно ќе биде самата Америка. Оваа година, а можеби и уште неколку, нејзината економија ќе потфрли, а земјата постепено ќе го губи влијанието врз оние што се оттргнуваат од неа. Во меѓувреме, „претераната привилегија“ на статусот на доларот како резервна валута може да се изгуби со текот на времето, што ќе му наштети на стандардот на обичните Американци. Не можејќи да живеат од светскиот кредит, ќе треба да ги намалат трошоците и да плаќаат повисоки цени.
Сè на сè, ова веројатно ќе ја забрза транзицијата кон постамериканска ера, бидејќи другите земји веќе почнуваат да ја сметаат Кина за попредвидлив партнер. Трагичната иронија е што Трамп вети дека ќе ја направи Америка повторно голема, а може да ја направи Кина Great again.
