Нешто повеќе од една година од смртта на веројатно навлијателниот филмски критичар на сите времиња, Роџер Еберт, трејлер за документарец за неговиот ведар лик и остро перо.
Вчера, 15. мај, во Осло е отворена човечка зоолошка. Онаква каква што на истиот ден, сто години претходно, отворил норвешкиот крал, а ја посетиле 1.5 милиони жители на тогашна Норвешка. Нивните потомци никогаш не чуле за ваквиот настан.
Како да го претставиш ремек-делото на Шенберг, кое се смета за една од најтешките опери и за слушање и за пеење, а салата да не се испразни во првите пет минути? Ќе го искористиш старозаветното либрето, и некаде на средина ќе ставиш оргија со хор со 80 души.
На сајтот на Дилан се појави нова песна - преработка на „Полна месечина и празна прегратка", чија најпозната верзија е онаа на Синатра од 1946. Но нејзината основа всушност е во класичната музика.
Не е некој високобуџетен документарец, туку повеќе трибјут од час и половина направен од почитувач на ликот и делото на Хиченс, кој не можејќи да најде асолен филм за неговиот херој, решил да си го направи самиот.
Продуцентката е Македонка која неколку години живее во Франција. Режисерот е дечко од Тексас, и не е каубоец. Тие сакаат да снимат приказна која звучи баш фино, и да ја снимат во Скопје. Сега собираат пари за тоа да се случи.
На оваа социјална мрежа има премногу „вистиникавост“ - работи кои интуитивно делуваат како вистинити, но фактички не се. Толпата знае да те повлече и да се најдеш некаде каде не си мислел да појдеш. Плус те мразат ако пишуваш смешни стихови за Кардашијан. Со еден збор, на Ружди изгледа му досади од твитање.
Музика од Флојд и Кеш, точаци, мотори и патишта, придружени од мудри зборови на некој кој посакува до крајот на животот да прави палачинки крај печка на дрва.
Вообичаено азиската кинематографија е извор за преработка на филмови во англиските говорни подрачја. Но понекогаш се случува обратното. И тогаш тоа од неразбирливи причини се нарекува „бизарно".
Најпознат како илустратор на книгите на Томпсон, Ралф Стедман има цртано сè, од политички карикатури до етикети за различни брендови вина и пива. Дури има напишано и либрето за опера. Британскиот уметник сега е тема на документарец чиј наратор е, кој друг ако не Џони Деп.
„Пријателството овозможува безбедна зона при размената на емоции, дистанца која го прави поднослив ризикот од интимност, простор кој му дава шанса на другиот човек да остане друг."
Тригодишно дете кое тежи 63 кила, човек кој се фрла со падобран од Ајфеловата кула и се забива во земја, Пигмеец во луд танц...ова е само дел од необичната архива на британскиот огранок на славната филмска компанија, која сега е достапна на Јутјуб.
Рашмор, Ројал Тененбаумс, Фантастичниот г-дин Фокс, Хотелот Гранд Будимпешта - во сите овие филмови на Андерсон има наративни и естетски елементи кои се повторуваат и стануваат негов режисерски печат.
Ви пренесуваме дел од музичката критика на Мухарем Баздуљ за новиот албум на Спрингстин во белградско Време, не само затоа што албумот ни се допаѓа, туку пред сè затоа што текстот е одлична илустрација како некој кој вообичаено се занимава со книжевност ги лови токму таквите - книжевни - моменти и кога станува збор за музиката.
Деновиве голем број медиуми ја пренесоа веста за настапот на нашиот Благој Нацоски во необична продукција на Вердиевиот „Фалстаф" во Сао Паоло, Бразил. Ние, како секогаш имаме нешто повеќе - како си помина екипата по премиерата. Ти иде да затвориш кафана и да им нарачаш една од Тома Здраковиќ.
Вчера (14.4) беше доделена Пулицеровата во неколку уметнички категории. Очекувано, наградата за белетристика ја однесе Дона Тарт за „Трнарче" (Goldfinch). Жирито во оваа категорија годинава се утепа од читање, бидејќи вкупниот број страници на трите книги кои влегоа во најтесниот избор е 2,000.
Во новата книга „Скршена алелуја: рокенрол, покајание и животот на Леонард Коен" од Лиле Либовиц има една луда епизода. Во неа, на почетокот на својата кариера, тогаш речиси непознатиот кантавтор свири за една благородна и софистицирана публика во - психијатриска болница.
Во продолжение на рубриката „Писмо од вашиот омилен писател", после Венко и Румена, продолжуваме со една девојка и нејзиното „перпетум пишувабиле“. Дами и господа, Ана Голејшка.
Нормално дека не сте чуле. Пионер на електронската музика од седумдесетите, тој до скоро беше сосема заборавен. До моментот кога Дејвид Брн му објави албум, а син му на Стинг сними документарец за него.
Дружејќи се со луѓе кои го разбираат мајтапот со ближните како врвна форма на љубов, сме биле сведоци на главно бенингни, но крајно креативни заебанции, кои секако не биле ограничени на 1. април. Но некои размислуваат порадикално, а притоа користат и соодветна опрема со висока пренковска моќ. На пример - четкичка за заби.
