Истражување од Универзитетот во Луивил, Кентаки, уште во 2005 година покажало нешто навистина необично. Во студијата учествувале 60 црвенокоси и 60 бринети и - кога ги изложиле на студ, црвенокосите почнале да чувствуваат „болка“ од ладното уште на околу 6°C, додека бринетите ја почувствувале истата сензација дури кога температурата паднала на 0°C. Според ова, излегува дека студот буквално ги „боцка“ црвенокосите порано.
„MC1R можеби претерано го активира генот што детектира температура“, пренесува Гардијан, „што ги прави црвенокосите почувствителни на ладно.“ Овој увид веќе се користи за подобро разбирање на анестезија и болка, бидејќи многу црвенокоси имаат потреба од поголеми дози при хируршки и стоматолошки процедури.
Парадоксално, и покрај ниската толеранција на студ, многу црвенокоси имаат повисок праг на болка во други ситуации. Комбинацијата на висока издржливост, но ниска отпорност на температурно предизвикана болка често ги збунува медицинските професионалци кои не се запознаени со феноменот.
Кога е во прашање топлината, ситуацијата е слично комплексна. Црвенокосите имаат феомеланин, тип на меланин што им го дава изгледот, но не нуди силна природна заштита од УВ-зраци. Затоа полесно горат на сонце, а влијае и на тоа како телото ја регулира топлината. Дел од научниците сметаат дека MC1R може да има улога и во работата на потните жлезди, што понекогаш ги прави црвенокосите почувствителни и на високи температури.
Покрај терморегулацијата, MC1R носи уште неколку специфики. Лицата со црвена коса синтетизираат витамин Д поефикасно, што е еволутивна предност за живот во северни, послабо осончени области. Од друга страна, нивната кожа има помалку природна заштита, па потребни се повнимателни навики при изложување на сонце.
Генот што дава црвена коса истовремено креира цел спектар од биолошки нијанси и науката допрва ќе ги разоткрива.
