- Да сте актуелен политичар што го доживеал јубилејот на Гоце и да не организирате достоинствена, море како достоинствена – грандиозна, дури и спектакуларна, но секако заслужена и соодветна прослава на ликот и делото на Делчев, и сите вакви чествувања да ги оставите на независни, алтернативни, неофицијални и недржавни организации, треба нешто сериозно да ви фали! Тоа е како да сте астроном, а да го преспите поминувањето на Халеевата комета.
- Најважно во ова срамежливо прославување, е таа одвратна „политички коректна“ идеја за „заедничка прослава“. „Заедничкото“ чествување всушност е наше признавање на бугарската теза дека сме „с`шти народ“, признавање на нивниот историски наратив.
- Не наседнувајте на тоа „заедништво“ што ни го продаваат како некаква „европска“, „прогресивна вредност“! Останете „регресивни“, останете „застарени“, „патриоти“, оти нема ништо ниту „европско“ ниту прогресивно, а ниту логично и здраворазумско во тоа заедничко славење!
- Шпанската влада им додели државјанство на 170 потомци на волонтери во Меѓународните бригади како признание за нивната борба против фашизмот за време на диктатурата на Франко.
- Се смета дека имало околу 32.000 волонтери од целиот свет кои им се придружија на анти-фашистичките бригади.
- Имало и околу 140 Македонци, меѓу кои Алексо Дамниевски-Бауман, Цветко Узуновски, Елисие Поповски, Кирил Ќамилов, Трајко Јордан Мисковиќ, Вера Ханем (единствената жена од Македонија, медицинска сестра во бригадите), Аголи Урфи Аки и други. (повеќе - тука)
- 65 од нив загинале во борбите против франкистите.
- На церемонијата во Мадрид, шпанскиот премиер, Педро Санчез, изјави: „Ќе ни биде чест да ги наречеме сонародници. Повикуваме на одбрана на истата демократија како што тие ја бранеа во време кога таа е под закана низ целиот свет“.
- Овој месец е 50-годишнината од смртта на Франциско Франко, чиј државен удар во јули 1936 година го предизвика тригодишниот конфликт во кој загинаа над 500.000 луѓе.
- Дик Чејни, поранешниот моќен американски потпретседател што инсистираше на инвазијата врз Ирак, почина на возраст од 84 години.
- Чејни беше шеф на Пентагон за време на мандатот на Џорџ Буш постариот и потпретседател на Буш помладиот. На втората функција беше одговорен за реакцијата на САД на терористичкиот напад од 11 септември 2001 година - за следењето на граѓаните, притворањето и измачувањето на нелегално грабнатите осомничени терористи.
- Поддржуваше мачење со вотербординг „ако тоа спаси нечиј живот“. За инвазијата во Ирак тврдеше дека американските војници ќе бидат пречекани како ослободители. Ги однесе во војна од која повеќе од 4.000 не се вратија.
- По напуштањето на функциите водеше кампања против Трамп, за кого изјави „Тој се обиде да ги украде минатите избори, служејќи се со лаги и насилство за да остане на власт откако граѓаните го отфрлија“. Ги разгневи републиканците кога лани објави дека гласал за Камала Харис.
- Срцето на Чејни издржа пет удари пред да биде заменето со друго од донатор. „Секое утро се будам со насмевка, благодарен што ќе поживеам уште еден ден“, изјави Чејни во 2013 година.
