„Неаниморфик“ е неологизам кој на интернет се употребува во контексти поврзани со убавината, здравјето или начинот на живот. На пример, лице во четириесеттите години со мазна кожа, одржувана мускулатура и енергично држење може да се нарече „неаниморфичен“. Поимот не мора нужно да се поврзува со однесувањето или личноста, иако младешката енергија или навики понекогаш го засилуваат впечатокот. Генетиката, негата на кожата, исхраната, физичката активност и целокупниот стил на живот можат да придонесат некој да има ваков изглед.
Концептот е присутен и во медиумите и забавната индустрија. Познатите личности често изгледаат „неаниморфично“ поради шминка, козметички зафати или фитнес-режими, што може да ги направи да изгледаат со децении помлади отколку што се. Во секојдневните разговори, терминот има позитивна конотација, истакнувајќи природен или одржуван младешки изглед, без да подразбира хируршки зафати, ботокси и сл., а различни сајтови нудат и совети како да се биде и остане таков. Накратко, терминот ја слави идејата да се изгледа младо за својата возраст, нагласувајќи виталност, здравје и грижа за себе. Тој е корисен поим за опишување луѓе кои им пркосат на вообичаените знаци на стареење и оставаат впечаток на безвременост.
Она што е интересно е какво толкување добивме од ВИ за истиот. Четџипити во „неаниморфик“ пронајде поинаква етимологија, која комбинира во едно старогрчки и латински корени. „Млад“ и „форма“ остануваaт исти, но центарот на зборот ВИ го детектира и латинското „анима“ - „душа“, „живот“, „здив“. Во таа смисла, неаниморфик буквално би се превел како „нова форма на оживување“ или „претворање во нов жив облик“.
„Во значенска смисла“, продолжува да „халуцинира“ Четџипити, „терминот се користи за да опише процес или естетски пристап при кој нешто неживо, заборавено, статично или историски фиксирано добива нов живот, ново значење или нова перцептивна форма. Ова може да се однесува на уметнички практики што користат архивски материјали, стари фотографии, митови, предмети или наративи на кои им е даден современ израз. Во дигиталната култура, на пример, може да се користи за да се опише начинот на кој вештачката интелигенција, виртуелната реалност или интерактивните медиуми оживуваат историски фигури, јазици или објекти, не како автентична реконструкција, туку како нова, хибридна форма на постоење.“
По подолго пребарување, не успеавме да пронајдеме пример на постоечка употреба на овој термин во спомнатата смисла. А тој навистина може да врши работа како концептуална алатка, бидејќи тера на размислување за тоа како создавањето, трансформацијата и „оживувањето“ денес не значат враќање на старото, туку создавање на нешто ново од неговите траги.
