Нашите денови
Распослано е црно време на опаѓањето,
Надошле ѓубрето, развратот и пороците,
Се шири гнилата смрдеа на пропаѓањето,
Умрени се хероите и пророците.
Распослано е црно време на опаѓањето.
Прогледале сите јами и канали,
Високо се издигнале сутерени,
Сите подмолни, сите проклети и мали
станале денес наши суверени.
Прогледале сите јами и канали.
Ограбени се храмовите и светиите,
Исмеани се честа и доблестите,
Понижени се сите гробови и животи,
Извалкано е опелото и крштевките
Ограбени се храмовите и светиите.
Закованите петвековни ѕвона молчат,
Духот на единството и богот на војната избегаа од жал
Празниците и хероите се толчат,
Се товиме од гревови и од кал.
Петвековните бунтовнички ѕвона молчат.
Од џандари направивме големци,
Достоинствата ги поделија идиоти,
Крадци работат богати,
Мрачни души се нарекоа патриоти.
Од џандари направивме големци.
Својата мудрост ја расфрлавме на избори,
Својата храброст на измами и бедотии,
На иднината ѝ ги затрувме сите извори,
А поразите ги прогласивме за победи.
Својата мудрост ја расфрливме на избори.
Место светла историја и гробови,
Воскреснавме пигмеи и гревови;
Пред несреќните браќа наши, пред робови,
Затворивме и очи и џебови.
Место светла историја и гробови
Ни остана уште само прашина на хартијата,
К'о последен спомен на некогашните џинови;
Целата сила сега ја најдовме во партијата,
Пирот на подбивот ги зафатил сите синови.
Ни остана уште само прашина на хартијата.
Срамно живее нашето поколение,
Не се слушаат ни протести ни лелеци
Срамно живее нашето јавно мнение,
Генерации, што цицаат како пајаци.
Срамно живее нашето поколение.
Мрак ги притиска нашите дни,
Не се гледа на нашата земја одот;
Но кога пожарот ќе ги зафати сите страни,
Каде ќе бегаме од светлината и од судот!
Мрак ги притиска нашите дни.
Владислав Петковиќ Дис (1910)
