Милане, ништо се нема сменето

„Треба да одам....“ биле едни од последните зборови на Милан Младеновиќ од ЕКВ кој светот го напушти во далечната 1994 година. Еден пријател (Дуле Дејановиќ, бубњар) го памти вака: „Беше тоа едно тажно и болно рането дете, но, незаменлива и неповторлива личност.“ Во своето последно интервју Милан го има видено светот околу себе онаков каков што е. И за жал, онаков каков што и ќе остане.

"Животот овде има станато невозможен. Страшно е само тоа што луѓето не се бунат заради тоа.

Секој се плаши да не изгуби некој основен минимум кој досега му бил загарантиран а сега и тој минимум претстанува да постои.

Многу сум разочаран од луѓето кои дозволија да ги погребаат, и морално и човечки, дозволија пријателите да ги предадат, тие да ги предадат своите пријатели и браќа и сè живо, и сето тоа да заврши во едно општо калиште.

Страшно е сето тоа заедно: колку луѓето се неангажирани и колку тој нивен минимум е поважен од човечкото достоинство кој сè повеќе тоне во кал.

Понижени и навредени, буквално“.

Милан Младеновиќ, ЕКВ

*********

* А во тоа интервју го има кажано и ова.

Види и:

20 години аритмичен срцебол

26 мај 2023 - 13:14