И денес да беше калеш Анѓа жива, ќе кукаше дека "турски не разбирам". А како да разбира, кога од оние синхронизации, човек не може веќе да чуе ништо на тој убав јазик. Затоа ве носиме во една катедрала во Копенхаген, да си ја наполниме душата со мелодија која лесно ќе ја препознаете.
