Тајната е во информациите, а цаката е во тоа колку го разбираме пазарот. Леб купуваш секој ден, па знаеш дека 140 денари за векна леб е многу, не мораш да прашуваш по луѓе. А свадба правиш… Па сега, најчесто еднаш, до два пати. И не можеш на своја кожа да осетиш што е премногу, а што е нормална сума. Прашувај ти по другарки колку сакаш какво мени избрале и колку им земале за фустан, не е исто како кога сам знаеш да процениш.
До кои крајности може да се отиде пишувавме овде, плус како не мафтаат со „што све мора да се има” пишувавме и овде.
А еве, луѓево ќе објаснат и во детали кај лежи зајакот, барем во Америка, од каде што ние гледаме, па ни текнува дека „и ние мора вака”.
