- Некое кратко време, далеку од Џим Крау во Америка, Париз добива своја звучна утопија без ограничувања по боја.
- До 1919, луѓето полудуваат по le tumulte noir, очајни за фина занимација после толку години смрт и откажувања за време на Големата војна. Се вртат кон џез, за нив освежувачки неевропска, поинаква и нова музика.
- Се отвораат клубови токму такви какви што ви паѓаат на памет, и какви што за жал, немаме денес.
- Токму на оваа сцена се провлекуваат имиња како Џозефин Бејкер и Сидни Бечет, омилениот џезер на Вуди Ален, чија композиција е на интрото на „Полноќ во Париз“.
- Ова не е само заплетот во „127 часа“ со Џејмс Франко, туку вистинска приказна: Арон Ралстон - откако сам отишол да се пентари по карпи и никому не кажал - завршил без рака затоа што бил заглавен без храна и вода и ќе умрел ако не го направел тоа - и тоа со тап нож.
- Од другите неверојатни ужаси на кои луѓето биле принудени за да преживеат: Преживеана од авионска несреќа морала да си истури бензин на раната за да ги растера црвите од неа. Доктор на Антарктик морал сам да си извади слепо црево, затоа што немало кој. Жена што вереникот ја закопал жива го искористила баш вереничкиот прстен за да се ослободи.
- Некои и ќе ве изнервираат, како тој со кучето.
- Хорори постојат речиси толку долго колку што постојат и филмови - за најран пример се смета „Кабинетот на Др- Калигари“, што го нарекуваат „стилизиран кошмар на остри агли, апстрактни локации, дијагонални скалишта и насилни пејсажи.“ Го има цел на Јутјуб.
- Многу од насловите на списокот се познати класици, некои се култни фаворити, а има и понови, изработени од режисери што си поштуваат како црно-белото придонесува кон атмосферата.
- Ако не во октомври, кога?
