Како бре се растопи и распадна една ваква атмосфера која некогаш сме ја имале?? Пазете, рани години на независна Македонија, Струга пред да дојдат Мерковци и слични транзициони Индијанци, „старо младо на нозе се кренало“, колективна задоволштина, Спидо купаќи кај и да се свртиш а сите очи и уши вперени во мовчето. А мовчето, суверено освоено и заземено од Цане и неговата, што акустична, што голорака дружина. Па најјаки!

Кога државата вели дека обезбедила нешто бесплатно, тоа е исто како фрижидерот да каже дека чести ручек.

Можеше да звучи да си го кажеме ние нашето фабричко и приморидијално „леле“ а тоа да го разберат и други освен нас. Многу поубаво тоа ќе ви го покаже Маика Маковски (1983 година) девојка во чија плетка има македонски и андалузиски конци.

„Македонски идентитет 1600-1920“, е збирка на документи од архивите низ светот,  во кои недвосмислено е изразен или дефиниран македонскиот идентитет. Зад извонредно корисната и вредна колекција стои Марко Бојаџиски, наш човек кој живее во Прага. Ќе ви понудиме неколку извадоци а потоа одете лице место и одма букмарк.

Тоа е само една епизода нa овие историски 'малери на колото' кои го создадоа едно од ретките универзални гео-стратешки правила: ако на нeкој крстопат не знаеш што да правиш, само гледај што прави Бугарија и прави го обратното. Ама, не е ова статија само за Бугарите.

Некои луѓе не излегле да се борат за она што пишувавме во манифестите и апелите, туку за да седнат на некоја удобна столица, да се сместат во некоја убава туѓа куќа, да се возат со лимузини, а во исто време да зборуваат за рамноправност.

Во атмосфера кога стрепиме секогаш кога некој од државниот врв се враќа од странство пошто не знаеме што прифатил како „компромис“, да се поклониме на два преслатки детски хора од странство кои го чуваат нашето културно азно додека ние ја прегрмуваме оваа белја што нè снајде.

Рекол Шапкарев. Во 1870 година. Пред 150 години. 75 години пред да нè измисли Тито.

Шемата на изместување на институциите со политички манипулации не може да трае вечно. Бидејќи на крај, повторно ќе се најде некој Политико напис со кој на јавноста ќе и се објасни она што Скопје го крие од сопствените граѓани.

Погледнете го филмот кој уште необјавен, предизвика страшна паника во Бугарија и особено ги заболе нашите источни пријатели, до толку што на скопската премиера на Трето полувреме, еден луциден и шармантен промотер на филмот, проба да ги смири страстите со следниот дисклејмер: „Во снимањето на овој филм не е убиен ниту повреден ниту еден Бугарин“. 

Македонско-јапонското пијано дуо Асами Сате и Ема Попивода добиваат награда од градот Токио на конкурс на кој учествувале 20.000 проекти. Омаж на македонскиот фолк и на човекот кој ги поврзува Скопје и Токио, Кензо Танге.

Нашиот Прометеј одамна е познат по своите враголии и вратоломии, особено во параглајдингот. Но, тоа не е сè. Пред 6 години, значи на 62 години, почнува да вози точак. Денес, на 68 години, Менде и неговиот BMX се сакаат вака.

Ако нè нема, како тогаш зборуваме? И на кој тоа мајчин јазик пишувам и зборувам јас, непостоечко суштество? Многу просто: на јазик што не постои. Кога јас ќе отворам уста - не излегува ништо освен воздух. И кога како бебе сум зинал за да кажам „мама“, на мајка ми само ѝ се присторило.

После толку време кмишење на интернет, не мислевме дека нешто може да нè изненади, најмалку македонска анкета со македонски граѓани, на едно најмакедонско прашање: „Во која земја би сакале да се родите?“. Мешани чувства имаме. Одговорот е урнебесно бескомпромисен ама и многу хмм. 

Господине Заев, бидејќи сте очигледен вљубеник во хеленската култура, дури и припадници на други култури и личности (како во случајов античките Македонци) ги прогласивте за “Хелени“, Ви нудам уште неколку интересни автентични сведоштва од хеленски автори, од хеленската култура. Верувам ќе Ви се допаднат и не се сомневам дека ќе ги ставите како натписи низ центарот на Скопје, па и во другите градови, во “согласност со Преспанскиот договор“. Да почнеме со ред.

Веројатно ја знаете приказната за орелот и полжавот и за зачуденоста на првиот како вториов стигнал до него. Да ви покажеме како во македонски услови, басната може да се претвори во бајка. За некого.

Во Србија, на пример, епидемиологот д-р Срѓа Поповиќ најави дека ако дневните бројки стигнат до 500 (еквивалент на 125 во Македонија), ќе преминат на рестриктивни мерки. Значи, стратегијата мора да има некакво копче за стоп. Кај нас такво нешто не гледаме. Нашите власти се однесуваат како очаен коцкар кој, гледајќи дека губи, наместо да каже „стоп“ и се повлече од игра, упорно продолжува да игра со сé поголеми влогови, надевајќи се дека на среќа ќе се извлече.

Посветено на Венко Филипче и останатата весела дружина која се бави со короната, во контекст на предлогот за носење маски на улица, мерка со минимален до никаков ефект, во ситуација кога има масовни проблеми со неносење маски во затворени простории, нешто за што знаеме со сигурност дека има голем ефект.

„Куршум за мене, куршум за тебе. Братска поделба.“

Повеќе нема сомневање, третиот - есенски пик не е само поголем, туку и пострм од вториот, јунски пик. Првиот пик повеќе не го споменуваме, тој беше само загревање за ова сега. Ако после Рамазан бајрам кумулативната инциденца растеше праволиниски, од 8 септември до денес грасте квадратично. Со ваков експлозивен раст на бројот на нови случаи наскоро веројатно ќе видиме и 4.000, па 5.000 активни случаи...

Хеј, скопска глумица уште во 1934 година била обвинета дека земала кокаин! А од репортажата од 1 јуни 1936 година ќе сфатите дека овде ситуацијата не е останата иста само во поглед на корупцијата, сиромаштијата и нефункционалните институции, туку дека ама баш сè е исто. Плус го имаме глупиот мост Влајко.

Турците земаат имоти и животи на рајата, но не посегнуваат врз нејзиниот дух.Тие го уништуваат телото, но духот го почитуваат. А егзархијата во Македонија ја врши најмизерната задача.

Министерот за здравство не знае дека свадби не организираат музичари, не ја викнал својата колешка со италијанско скијачко искуство да ја посети инфективна и во очи да ги погледнат роднините на пациентите, туку нас нè вика?