Штовани аудиториуме, дали сте спремни да ја избербатите кујната од ,,глава до пети’’? Ако вашиот одговор е ,да’, вие сте на вистинското место. Но ова бербатење нема да е бесполезно и од чиста мира, туку по повод една вкусна мисија: домашни равиоли. И тоа домашни равиоли со сите петки. Континуирано одлични. А зошто се континуириано одлични, ќе откриете во продолжение од новата епизода на ,,Храна за возрасни’’.
И после овој џек-лалејн-пауер-џусер-ски вовед, на ред е малку посериозно да го најавиме денешниот деликатес. Равиолите се традиционална италијанска пастена варијанта. Секогаш се полнети со различни миксови и најчесто се сервираат со некаков сос. Името доаѓа од италијанскиот збор ‘рава’ што значи репка. У слободен превод, равиоли се мали репки. Репчички.
Денес многу ќе се експериментира. Така да, остајте си ја скепсата у подрум, ринглите на среден оган и идеме:
*Прво свежата паста:
200 грама сенаменско брашно и две јајца во сад. Во класичниот рецепт за домашна паста иде едно јајца на секои 100 грама брашно и најчесто се прави на рамна даска или маса, но поради хигиенски и трапави причини јас ги мешам во сад. Некои додаваат и плус жолчка за боја, но не мора. Со вилушка почнуваме да ги торнадоизираме јајцата како за омлет, притоа собирајќи од брашното.
Откако јајцата и брашното почнат да се соединуваат, преминуваме на рачно месење. Месиме едно 15-тина минути. Треба да добиеме мазна топка. Откако сме ја добиле, ја мотаме у најлонска фолија и у фрижидер едно пола саат.
*Миксот за полнење:
Тава на среден оган, внатре масло. Распаруваме 400 грама свински колбас. Ја тргаме кошуљицата, да остане само смесата внатре. Успат елиминираме еден кромид на ситно, и половина круша. Зашто круша? Затоа што најубавите круши свињите ги јадат. Башка дава одличен шмек во целата приказна. Запржуваме. После 5-6 минути додаваме 200 мл. бело винце и оставаме да се динста, без капак. Динстаме додека винцето не ни испари. На крај додаваме 4-5 ситно сецкани ливчиња свежа мента. Оставаме полнењето да се олади.
*Рикверц кај пастата:
Топката ја делиме на два еднакви дела. Малку набрашнуваме, и со сукало рокаме напред-назад, лево-десно, горе-доле и други реномирани стихови од Дино Мерлин. Сукаме додека не добиеме речиси проѕирна кора. Истото го повторуваме и со другата половина.
*Полнење:
Со супена лажица поставуваме конуси од нашето издинстано зајре. Радиус 1 сантиметар. Гледаме да има доволно простор до комшиската равиола, да не се испокараат околу една педа дворно место, како што тоа нормално бива. Откако полнењето е наредено, го покриваме со останатото парче свежа паста. Со рака притискаме околу обрачот на секоја равиола, за да се натапка смесата. На крај со чаша/филџан/шоља со остри рабови ги сепарираме равиолите. Парчињата паста што останале можете да ги чувате у фижидер за некоја наредна прилика или да ги замрзнете. Исто за некоја наредна прилика.
*Варење:
Во тенџере полно со засолена врела вода ги пропуштаме равиолите и ги вариме едно 5 минути. Свежата паста е побрзо готова, башка треба да се луксузира у џакузи полно со сос кој ќе го спремаме во следната подточка.
*Сос:
Во истата тава во која го динставме миксот, истураме една голтка вино, за да ги изгланца остатоците од претходното пржење. На многу тивок оган додаваме 70-тина грама горгонзола. Ако сакате сосот да остане бел, растопете го на екстремно тивок оган, ако го сакате искарамелизиран, малце појачете. Откако се десило растопение грешним, ги убацуваме равиолките и ги полеваме со растопената перверзија. Околу минута време.
И тоа е тоа. Сервираме, во чинијата додаваме уште малку од сосот, земаме прибор и се телепортираме на едно поубаво место, во некоја утопична паралелна трпезарија каде што времето не постои, луѓето плачат само од среќа, врне жолта лозова, членовите на Колдплеј мијат садови. Засекогаш!
Кирил Стоименов - Равиолинист