Види, дека Колозов е врховен бог на предизвикување лиги и стрво-пробуденија кога лапа кокошка, излишно е да се дискутира. Но и Џими Гандолфини алијас Тони Сопрано, не е за испотценување. Особено кога ја врти тоа вилушката како дервиш у транс низ пастата или кога рударски рине низ крвава Томахавка. Кога го гледам како зборува со пуна уста, додека внатре кревката јунетина се топи мазно како коцка мраз врз исончана кожа или како блотер ЛСД врз хипички јазик, исто како и ја да сум јадел.
Мириса на путер, лук и рузмарин преку телевизор. Сопранови религиозно ги прелистувам еднаш годишно. Сите сезони. И секој пат откривам по нешто ново, што од глумачка, што од режисерска гледна точка. Кога глумиш а изгледа како да не глумиш, е тогаш вистински глумиш.
Него да не глумам филмски критичар, туку да се фокусирам на кулинарските потфати кои следат. Во оваа епизода имаме опасна нива за орање. И јајце за снесување. Припремаме скараџиски СОЧНА, РОЗЕВА И МАСНА ТОМАХАВКА - јунешката кралица помеѓу стековите!
Ова парче стек е карактеристично по ребрената коска која што е оставена во месото. Името го добило по индијанската секирка. Кога би ја обескостиле, автоматски се претвора во ribeye или шкотско филе. Но бидејќи има коска, парчето по дифолт мора да биде подебело. А што подебело парче стек, толку поспецифична техника на печење е неопходна, доколку сакаме солиден исход. Голем грев е да расипеме вакво парче уметност со несоодветна припрема.
Затоа се селиме кај веселите и простодушни црвеношијци во Тексас. Кога станува збор за скаросување на вакви сериозни парчиња, тексашаните се неприкосновени. Скарите или барбикјуата правени од стари бојлери со поклопец се нивен изум. Кога нагалено ќе речат: “Денес ќе спремаме БАРБИ”, уста лепат.
Овој пат користиме каубојска техника на спремање Томахавка и еден маестрален трик за припрема на сос. Епа викинзи и викинки, спремете се за влез во Валхала.
Најпрвин припрема на парчето место: Започнуваме со коската. Истата ја обложуваме со алумиумска фолија. Ова ќе ја заштити коската од горење и ќе ја остави попретставителна за презентација. Месото го зачинуваме со џиновски количини сол и бибер. Оставаме на собна температура околу половина час.
Во меѓувреме ја распалуваме скарата. Напомена: ова е изводливо и на скара без капак, но со затворање на капакот месото впива од чадот и има помасивна арома.
Се селиме кај сосот: Во тегла сместуваме ситно сецкани: магдонос, лук, виолетов кромид и пиперка. Од зачини додаваме оригано, сол, буковец и бибер. Многу маслиново и многу балсамико. Промешуваме. Вака, теглата ни е спремна за финалното волшепство што ќе се случи наскоро.
Во тацна сместуваме 50 грама путер, неколку чешниња лук и гранчиња рузмарин. Откако скарата фатила жар, правиме Мојсески маневар и целата жар ја буткаме на едната страна под решетката. На другата страна ја поставуваме алуминиумската тацна. Тоа ќе ни биде страната за одмарање на месото.
Пред да го поставиме парчето на решетка, со маша земаме парче ќумур и го ставаме во теглата со претходно припреманиот чимичури сос. Го убацуваме внатре и затвараме капачка. И да, ова ќе биде најдобриот сос за со месо што некогаш сте го пробале. Одиме со главниот лик.
Томаховката ја печеме над жарта по 5 минути по страна. На 2 ипол минути можете да ја поставите контра од првобитната положба за да ја бележи решетката шо оние секси баклавки. Такав је дезен. По 10тина минути, ја мигрираме на ладната страна од решетката, над алиминиумската тацна. Вака сите џусови ќе паѓаат внатре. Затвораме капак.
Патем, поставете ги наоколу вашите омилени зеленчици.
Kон што целиме? Повремено со кујнски термометар боцкаме и проверуваме внатрешна температура. Бараме температура помеѓу 57, максимум 58 степени. Ова е идеалната температура за Томаховка. Сè подолу е прекрваво, сè повисоко е пресуво. Јас ја печев околу 40-тина минути. Кога е готова, ја премачкуваме со растопениот путер, обострано. Погледнуваме кон небото. Облаците формираат силуета од Гандолфини со кренат палец. Сме завршиле работа.
Парчето месо го одмараме 15 минути најмалку. Не сакаме водопад од сочните џусови кои тлеат внатре. Вака им оставаме време да се распоредат. Јас би дополнително сол и бибер врз секое парче. И нормално, дебел слој од сосот.
Послушајте ме и приредете си роденден на сетилата. Ќе ви бидат благодарни.
Кирил Стоименов - секира со лабаво држање
