Кај специфична популација на здрави лица што следеле кетогена диета со ниски јаглехидрати не е откриена корелација помеѓу атеросклероза и екстремно високи нивоа на холестерол, покажува едногодишна студија на Институтот за биомедицински иновации Лундквист и Медицинскиот центар Харбор-УКЛА. Со студијата биле опфатени 100 метаболички здрави возрасни лица што биле на кетогена диета во просек од пет години.
Кардиоваскуларните болести се водечка причина за смрт во светот, поради што дијагнозата и проценката на ризикот се висок приоритет.
И покрај впечатливите корисни ефекти од терапијата за намалување на јаглените хидрати - која помага за подобрување на хроничните состојби од дијабетес до биполарно растројство - лекарите честопати не ја препорачуваат поради претпоставениот зголемен ризик од срцеви заболувања.
Меѓу стручњаците доминантна е липидната хипотеза: дека покачувањето на аполипопротеинот Б (ApoB) и липопротеинскиот холестерол со ниска густина (LDL-C) се значајни фактори на ризик кои треба да бидат цели на примарен третман.
Истражувачите не откриле поврзаност помеѓу прогресијата на наслагите и вкупната изложеност на промените или основните нивоа на ApoB и LDL-C. Наместо тоа, основното оптоварување на наслагите е идентификувано како најсилен предиктор за прогресија. Овие наоди сугерираат дека високиот холестерол не е секогаш маркер за прогресијата на кардиоваскуларните талози.
Постоењето на овој фенотип сугерира дека во некои случаи треба да се користат алтернативни маркери или тестови за да се утврди метаболичкото здравје. Важно е лекарите да имаат персонализиран пристап за проценка на ризикот, вели докторот Метју Будоф, професор на Медицинскиот факултет „Дејвид Гефен“ во УКЛА.
