Ова е мој личен случај и се надевам дека мојот пример може да им помогне на луѓето кои имаат слични проблеми, не како медицински совет, туку како информација за тоа како еден човек помина низ лекувањето на лајмската болест.
Во јануари 2020 година, на 55-годишна возраст, ми беше дијагностицирана лајмска болест во трета фаза. Докторот ми кажа дека најверојатно ме каснал крлеж, иако не се сеќавам дека тоа се има случено. Оваа болест е предизвикана од бактеријата Borelia Burgdorferi. Најтешка форма е лајмската невроборелиоза која го оштетува централниот и периферниот нервен систем кој управува со органите. Крајната последица е откажување на органите и смрт.
Лајмската болест обично се дијагностицира после каснување од крлеж. Бидејќи знаете дека ве каснал крлеж, ве тестираат и инфекцијата, доколку ја има, рано се открива. Така не беше со мојот случај, бидејќи не знаев за каснување од крлеж.
Како дознав, кога тестовите за лајмска болест не се прават рутински?
Отидов на кардиолог кој е и невролог поради бодежи во пределот на срцето. Покрај тој симптом, му кажав уште три работи кои почнаа да ме мачат: замор, „мравки во нозете“ и болки во зглобовите на рацете.
Почнав да се чувствувам уморен и да немам енергија цел ден. Во тоа време возев двапати по 20 километри и бев во добра форма. Но, си реков дека имам 55 години за прв и последен пат во животот и дека можеби заморот доаѓа со годините. Докторот веднаш ми рече дека не е нормално да чувствувам таков замор и дека тоа не е нормално ни за многу постари луѓе.
Лекарот веднаш направи кардиолошки преглед и сè беше горе-долу во ред. Потоа ме испрати на детална анализа на крвта. Тие анализи вклучија анализа на антителата на Borrelia (IgM и IgG), како и дополнителен тест Western Blot кој е подетален и почувствителен на оваа бактерија. И само тој тест покажа дека имам борелија. После ова, бев тестиран за функцијата на автономниот нервен систем и беше откриено дека имам дисфункција.
Како прво, докторот ми препорача да ги исфрлам шеќерот, лактозата и глутенот од исхраната. Ми кажа дека тоа им го советува и на луѓе кои немаат дигестивни проблеми со нив, зашто заради многуте индустриски „подобрувања“, телото тешко ги вари овие намирници и дека нивното задржување доведува до тн „пропусни црева“ односно тие престануваат да вршат дел од својата функција, да ги запрат сите штетни материи и токсини и да дозволат да минуваат само хранливи материи.
Потоа ми беше дадена антибиотска терапија. Лекарот рече дека оваа бактерија е многу тврдоглава и дека нема да ја победиме само со антибиотици, бидејќи може да преживее и откако ќе ѝ се уништи обвивката, па после антибиотиците ќе мора да посегнеме и по природни антивирусни и антибактериски лекови: оригано, маточина, мајчина душица, смрека итн.
Така и бидна. Целосно го променив начинот на исхрана, правев антибиотска терапија и потоа почнав да користам природни лекови. Отпрвин малку ослабев, но потоа се вратив на нормалната тежина и променетиот начин на исхрана почна да ми годи. Се чувствував многу подобро, со повеќе енергија и по девет месеци повторно бев тестиран. Сè уште бев позитивен на бактеријата, сè уште имам пецкање во нозете, но сега многу помалку, имам помали болки во зглобовите а бодежите околу срцето речиси целосно ми поминаа.
И тогаш случајно, додека ја истражував лајмската болест на интернет, наидов на германски лекар кој и самиот имал борелија за која не знаел, исто како мене. Долго се лекувал, го проучувале и експериментирал бидејќи лечењето не е едноставно и на крајот бил излечен. Сите свои искуства ги пренел во клиниката што ја отворил во САД. Ја напишал и книгата Нови парадигми во третманот на Лајмската болест.
Една од клучните работи што ги напиша е дека одговорот на нашиот имунолошки систем на борелија е многу поразорен за телото отколку самата бактерија. Се проценува дека над 90% од симптомите и оштетувањата доаѓаат од имунолошкиот систем кој ги напаѓа ткивата на местата каде што се „крие“ бактеријата. Имунолошкиот систем поради некоја причина не може да ја елиминира бактеријата, па го проширува нападот и предизвикува уште поголема штета.
Се поставува логично прашање: зошто нашиот имунолошки систем не може да ја елиминира оваа бактерија? Неговиот одговор е: заради токсините со кои го отрувме нашето тело, тоа повеќе не може да се одбрани. Микробите „скриени“ во местата со концентрација на токсини стануваат агресивни а имунолошкиот систем е немоќен да ги елиминира без разлика колку го засилува нападот. Како резултат на тоа, доведува до автоимуни болести и оштетување на ткивата на нашите органи.
Најважните отрови денес се алуминиум, жива, олово, кадмиум (за пушачи), хербициди и пестициди. Секако дека има многу други, денес се преброени преку 82.000 вештачки отрови и бројката расте. Сите тие влегуваат во телото преку воздух, вода и почва.
Накратко, ако телото е отруено, имунолошкиот систем станува немоќен против микробите, го бомбардира здравото ткиво и го оштетува. Во конкретниот случај, борелија преживува околу ткива кои имаат зголемена концентрација, пред сè на алуминиум, но и на други отрови. Додека не се елиминираат токсините, имунолошкиот систем е немоќен и бактериите ќе опстојуваат околу тие ткива, а имунолошкиот систем ќе продолжи да бомбардира и да ги оштетува здравите ткива.
Прво, барав метод за проверка на нивото на затруеност на организмот. Единствен сигурен начин да се провери труењето на некој орган е да се изврши биопсија: да се исече мал дел од тој орган и да се направи анализа. Бидејќи тоа не може, мора да се прибегне кон посредни методи. Алуминиум, жива, олово итн. може да се мерат во крв и урина, но тоа дава моментална или 24-часовна состојба. Многу поприближен метод е да се измери концентрацијата во косата. Како што растат влакната, телото исто така депонира токсини во неа, па потребен е само еден прамен од 2-3 см кој растел 3 -4 месеци. Може и со нокт, но со коса е подобро.
Резултатот на мојот прамен покажа концентрацијата на 40 различни елементи во косата, и корисни и штетни. Тестот откри дека имам зголемена концентрација на алуминиум и арсен, и речиси 6 пати поголема концентрација на жива од референтното ниво.
Како да се детоксифицирате? Овој германски лекар детално ги опишува различните методи на детоксикација кои ги испробале и тестирале. Нивниот заклучок е дека најдобар детоксификатор е коријандерот. Може да се јаде свеж, да се направи чај или да се пие во таблети во секој случај. Нивниот заклучок е дека коријандерот е најдобар во стимулирање на токсичните метали во ткивата. Меѓутоа, тој е најдобар во стимулирање, но не доволен за да ги исфрли од телото, па му треба „помош“. Алгите се најдобри за ова, а од сите алги, според нивните наоди најдобра е хлорелата. Се пие половина час пред да земете коријандер.
Истовремено, започнав со автофагија 16/8 (јадете во период од 8 часа, 16 часа не јадете ништо освен вода). Ова е метод за чистење на клетките на телото, за чие откритие јапонски лекар ја доби Нобеловата награда. Верскиот пост се практикува илјадници години и очигледно е исклучително здрав за телото: телото се чисти. Многумина ги исмеваа постовите сè додека овој Јапонец не им објасни дека ја исмеваат сопствената глупост. Откако телото не зема храна 12 часа, клетките остануваат без енергија и почнуваат буквално да се јадат самите себе (оттука и името автофагија), односно го разградуваат „отпадот“ кој се акумулира во клетките и на тој начин се чистат.
После 6 месеци детоксикација која ми стана рутина и на која веќе не ни размислував, повторно ја анализирав косата. Јас десеткував живата, го намалив алуминиумот и оловото два до три пати. Повторно додадов билни антиоксиданси, оригано, маточина и по шест месеци повторно дадов крв за анализа. После две години, немав веќе борелија.
Денес се чувствувам неспоредливо подобро отколку пред три години. Нема повеќе замор, немам трнење на нозете, зглобовите веќе не ме болат. Полн сум со енергија. Го одржувам променетиот начин на исхрана, автофагија и повремена детоксикација, и практично веќе не јадам ништо синтетички или индустриски.
Важно е да се каже дека во текот на целиот овој процес имав целосно позитивен пристап со позитивни мисли, без страв и секирации. Стравот е најлошиот непријател на здравјето. Позитивните мисли му помагаат на телото да се опорави. Токму затоа непромисленото ширење на страв преку медиумите за време на ковид лудило беше толку штетно за луѓето.
Се надевам дека оваа моја приказна ќе им помогне барем на некои луѓе. Важно е да разберете дека тоа што го напишав не е терапија и дека треба да се консултирате со вашиот лекар. И уште нешто: ако вашиот лекар ви каже дека причината е непозната, дека не може да се излечи и дека може само да ви препише лекови за намалување на симптомите, побарајте друг лекар. Телото е најдобриот лекар и ви треба лекар кој го разбира тоа. На телото треба да му се даде шанса. Нашите постари велеа дека здравјето доаѓа преку уста. На ова треба да се додадат белите дробови и кожата. Затоа борбата за чист воздух, вода и земја е пред сè борба за здравјето на населението.
Саша Радуловиќ, 58 години
* небитно за текстот, Радуловиќ е српски политичар и некогашен министер за економија.
