Разликата не е само во тоа што полицијата успеа да ги избрка демонстрантите и не им дозволи да го претворат плоштадот во центар на револуцијата, ниту пак тоа што Турците не се Арапи, ниту пак тоа што политиката во Турција не е како во Египет, Либија, Сирија, Тунис или Алжир.

Како и секоја револуциогена активност низ светот, и најновата турска драма која ја гледаме на нашите тв приемници нè инфицираше и не помина без синхронизација од наши актери. За некои, случувањата во Истанбул се нормална реакција на либералите на кои им дошло преку Босфор од политиката на Ердоган, за други Турците се најновите пикирани жртви од невидливата рака на илуминатите кои го отепаа Гадафи за нафта, а сега за донер ќебап се спремни да се пресметаат и со шефот на Турција. Вистината е некаде измеѓу, како и секогаш. Ама се чини дека е далеку од нас. Џенем...

Земјата што е заглибена во бескрајна и разурнувачка војна, сосема цивилизирано на своите граѓани им порача да не патуваат во Турција "заради насилството на владата на Ердоган врз мирољубивите протестанти."

Овие млади фудбалери од турските екипи Бурса Јолспор и Икителиспор имаат по само 14 години. Не беа задоволни од судењето, а по истекот на регуларните 1:1 најлошиот начин за расчистување на гужвата го одбраа полицијците кои почнаа да напаѓаат со спрејови. Неколку играчи во болница ги лечеа раните на очите.

Илјадници книги кои до сега беа забранети во Турција, благодарејќи на владина реформа, сега се тргнати од овој список. Ама...

Турција го започна судењето на 44 новинари, а уште околу 800 други го чекаат својот ред.

Кушкој е село во Понтијските планини во Турција, близу брегот со Црното море. 500-те жители одгледуваат чај и бадеми, и...свиркаат.

Откако им успеа на Грција и Италија, сега и Турција побара од американските музеи да почнат да го враќаат тоа што не е нивно.