Фудбалот наскоро ќе остане и без еден од најголемите асови на оваа игра. Човекот кој можеби од сите познати ѕвезди имал најтешко детство, растен без убиениот татко и мајка му која го оставила како бебе.

Кога немаше кош во близина, се менувавме кој со рацете да направи обрач, па после една партија, да избере со кој ќе игра од изгубениот тим, а него да го смени друг другар. Детство. Убавина.

Меѓу безбројните објави што за инспиративниот живот и кариера на Коби, што за најубавите моменти кои им ги пружил на навивачите, има и такви кои се навраќаат на неговото детство.

Моментот кога веќе се стемнува, а нерешено е и мора да ја решите, па испотени и жедни си викате: „Кој дае гол победник“, и играте уште саат време дур не свирне од горе стариот и рече: „Качувај се горе, јас да не се симнам“.

Еден од најголемите револуционери откако е светот и векот, е симбол околу кој се обединуваат сите жители на Росарио, градот во кој е роден уште еден гениј кој ја смени историјата. Ова е приказна за почетоците на Лионел Меси.

Бразилците важат за едни од најносталгичните луѓе по својата земја. Во една емисија на бразилска телевизија каде ги враќаат познатите личности во нивното детство, најдобриот фудбалер на „Селесао“ не можеше да се воздржи да не заплаче.

Се сеќаваш ли кога единствен проблем во животот ти беше ова?

Како мал одел со камион со чичко му до границата со Парагвај, купувал бижутериски накит и потоа го препродавал во Сао Пауло. Добро му одело, заработувал пристојно и не сакал да му се врати на фудбалот. Не сакал сè додека не го сретнал агентот Хорхе Мендез.

Новинарите на англискиот The Telegraph разговарале со другарите од детството на Арсен за почетоците на неговата фудбалска кариера.

Да можеа нашите баби и прабаби видат каков притисок сами си создаваат модерните мајки, ќе мислеа дека полуделе. Од кога да се биде добра мајка значи да трошиш денови и денови смислувајќи слободни активности на децата и да мозгаш како да им понудиш волшебни мигови? "Детството само по себе е магично, олабавете", порачува една мајка.

Колку денес јадеме кога не сме гладни зависи и од тоа колку пари имала нашата фамилија кога сме биле деца. Тие што како деца осетиле немаштија, и кога ќе пораснат не веруваат дека трпезата пред нив долго ќе трае.

Го затворам и ајпадот, мојот верен другар во овие осамени ноќи. Знам дека тој верно ќе ги чува овие мои исповеди кои веќе утре ќе ги прочитате и вие.

Начинот на кој тогаш растеа деца денес би можел да биде осуден за геноцидни намери од некој Педагошки трибунал во Хаг. Родителите и нивните деца ги прекршија сите можни канони за безбедност кои денеска ги знаеме благодарејќи на науката и кампањите на Владата, па сепак, некако преживеаја.

Колку и постарите да се трудат да биде поинаку и прописно да им го сјебат животот со своите проблеми, македонските деца се најсреќни на светот. Не се знае што да се прави со ваква младина.

Неинтересни за меѓународните мониторинзи за човекови права, на плaнетава со векови егзистираат култури со драстично различни концепти од западните. Кај домородците од Папуа Нова Гвинеа, недај боже да си дете.