„Жнеачите“ на мраз добро заработувале сечејќи цели блокови од езера и други слатки води, а меѓународната индустрија за преработка на мраз била бизнис кој ветува. Сè до појавата на фрижидерите.

За да ја демонстрираат својата правоверност, американски компании регуларно организираат обуки за „диверзитет, еднаквост и инклузија„ за своите вработени. Обуките се скапи и бесцелни ама на менаџерите им фуфка да прекинат со нив за да не го навлечат бесот на будните преторијанци. Само паднатите профити можат да ги разбудат.

Успешните киднапери (на луѓе или податоци) ја разбираат врската помеѓу ризикот и наградата. И истата ја експлоатираат.

Звучи шашаво, ама изгледа помага - компании плаќаат на стенд ап комичари да им ги обучуваат вработените, за овие да знаат како да комуницираат, да раководат, да продадат. Сето тоа низ смеа и хумор.

Во „Како да НЕ се збогатиш: финансиските невољи на Марк Твен“ Алан Пел Крафорд, ги истражува опсесивните аспирации на славниот автор да се занимава со разни бизниси. Подеднакво неуспешно со секој од нив.

„Да ја очовечиме технологијата!“ е повик кој не е нов, но кој се наметнува со сè поголема итност. Во ваквиот проект хуманистичките науки можат многу да помогнат, но само доколку се земат сериозно, а не исклучиво како извор на „финти“ за зголемување на ефикасноста и добивање уште поголема моќ.

На неодамна одржаните избори во Германија од мртвите се врати една партија, чиј харизматичен лидер изгледа и се однесува како американски бизнисмен. Неговата платформа ги поттикнува сограѓаните да станат (дигитални) претприемачи и да се фокусираат на личното богатење. Зошто ваквиот техно-либерализам не поминува масовно кај германските гласачи?

Започнуваме серија во десет продолженија во која ќе ви ги претставиме најиновативните, најинтересните и најзначајните книги од различни жанрови и области во годината која полека изминува. Започнуваме со една прилично практична тема - како, ако баш решите, да создадете нарко-картел.

Лајпциг ама баш ни малку не го погаѓа омразата со која што го пречекуваат по германските стадиони поради тоа што пропагира “модерен фудбал и бизнис“. Тимот чијшто спонзор е гигантот Ред Бул е лидер во Германија.

Управата на Херта Берлин забрзано работи на модернизација на клубот. Со цел да привлече нови гледачи носат розева и портокалова опрема, користат англиски јазик за слоганите и стануваат полигон за трендсетери што им смета на конзервативните ултраси.

Во неговата книга од 1996, основачот и извршен директор на Интел, кој почина неделава на 79 години, преку сопствените успеси и грешки во бизнисот гради цела стратегија на менаџирање и раководство. Неговиот совет - ако сте бизнисмен, мора да го очекувате најлошото.

И покрај тоа што работната сила е еден од најобилните ресурси на земјата, во Кина се отвори првата фабрика (скоро) без работници, (речиси) комплетно управувана од роботи. За почеток одлично и оди.

При бизнис со меѓународни партнери важно е да се знае нивниот тертип на правење на работите, и тоа, според Бизнис инсајдер, во осум области: комуникација, проценка, убедување, раководење, одлучување, доверба, несогласување и правење распореди. Во Јапонија, сето тоа е полесно со алкохол.

Има така некои изрази од бизнис сленгот кои се живописни, но не и секогаш пријатни. Од „го собра кајмакот" и „го насамари" во нашиот предкапиталистички фолклор, до посовремените „бандаш сум периодов", „го лапнаа тендерот" и „нè закла". Метафорите од оваа област во Јапонија се посуптилни, дури и еротски. Ако се воопшто јапонски.

Дури и во земји како Норвешка, каде владеат одлични услови за напредок во кариерата ако сте жена, повеќето жени удираат во тн. „стаклен плафон" на преминот кон највисоките менаџерски позиции. Што им е проблемот? Сакаат да бидат совршени, а не (само) успешни.

Алибаба навистина е монструм од компанија. Во мал стан во 1999-та година ја има основано Џек Ма, еден чуден гениј кој денеска тежи преку 8 милијарди долари. На таа тема.