Прв симптом е хроничната раздразливост и намалената концентрација. Луѓето забележуваат дека тешко се фокусираат на една задача, дека мислите постојано скокаат од една платформа на друга. Навидум едноставни активности, како читање мејлови или скролање, стануваат напорни и стресни. Постојано чувство на неусогласеност со светот околу нив станува нормално.
Вториот аспект е емоционален. Дигиталното прегорување носи чувство на изолација, иако сме поврзани повеќе од кога било. Социјалните мрежи создаваат парадокс: постојано сме сведоци на животи полни со искуства, но тоа нè тера да се споредуваме и да се чувствуваме недоволни. Ваквиот вид на дигитална анксиозност е невидлив, но многу реален.
Третиот симптом се однесува на времето и продуктивноста. Луѓето почнуваат да ги избегнуваат дигиталните задачи, да се чувствуваат преоптоварени со екрани и известувања, дури и кога тие се релативно лесни. Може да се „исклучат“ од платформите, но стресот останува - мозокот е веќе навикнат на континуиран притисок за внимание и активност.
Важно е да се забележи дека дигиталниот burnout не е само индивидуален проблем, туку резултат на структурата на дигиталниот живот. Алгоритмите бараат постојана ангажираност, очекувањата на работното место за брз одговор на пораки и е-пошта, и културната норма дека секој момент мора да биде документиран создаваат траен притисок.
Околу решенијата, многу експерти препорачуваат комбинација од стратегии: дигитални паузи, намалување на известувањата, поставување јасни граници помеѓу работа и приватен живот, и свесно ограничување на платформите. Но, важно е да се разбере дека прегореноста не бара само техника што може да ја најдеш на апликација, особено кога ќе си признаеме дека имаме работа со културен феномен - сигнал дека нашиот однос со технологијата мора да се преиспита.
На личен план, дигитално прегорените често зборуваат за чувство на исцрпеност, фрустрација и губење на контрола. Многу од нив го доживуваат како губење на способноста да бидат присутни во реалниот живот. Дури и кратки паузи или детокс од социјални мрежи носат привремено олеснување, но основната причина е системска.
Дигиталното прегорување не е знак на слабост, туку природен одговор на преголема изложеност и претерана побарувачка за внимание. Сè додека технологијата и социјалните норми не се адаптираат на човечкиот ритам, ова ни останува реалност што бара справување свесно и внимателно.
Види и: Ера на „естетски замор“: зошто секој тренд денес трае само две недели
