Ролованите пилешки увијачи ни беа тема во една од првите епизоди на "Храна за возрасни", кога рубриката уште проодуваше. И помина одлично. Ден денес во инбокс добивам слики од задоволни читатели што го пробале рецептот. У случај да сте го пропуштиле, боцнете овде.
Денес спремаме убијач на стероиди: роловано и полнето свинско каре со кашкавали, детско бројче: 3ХL. Забава за целото семејство и будење љубомора и јадови кај комшиите. "А шо па комшиите имаат врска со рецептот" - би се запрашале. Ќе го спремаме у двор, на скара на жар - од оние старошколските скари, акустичните. Никако на електрична или плинска. Строго дизелаш. Да се знае чија куќа овесна каша јаде!
Увијачите се еден од камен-темелниците на пост-социјалистичките кафански менија. Ражнич и увијач, анти-херои ко Рокстеди и Бибоп. За да спакуваме еден прописен и домаќински увијач, потребни ни се три компоненти: мрсна ризла (најчесто сланина, пршута или врат), немрсна основа (чисто парче месо), кремаста внатрешност (сирења што се лесно топат).
Во нашиот случај тоа би изгледало вака:
400-500 грама свинско каре. Со нож го отвораме на пола. Вака отвореното парче месо го поставуваме врз најлон фолија. Го покриваме исто така со најлон фолија. Со чук, тесла или слично ладно оружје, го чукаме и истенчуваме месото. Чукаме додека не добиеме пречник од околу 3-5 милиметри. Истенченото месо го зачинуваме со сол, бибер и црвен пипер.
Врз парчето месо редиме полномаслен кашкавал по избор и цело пакување зденки. Зденката се топи лесно и многу ќе додаде на кремастиот моментот во полнењето. На краевите од парчето месо оставаме по сантиметар ипол луфта можеме доброто го затвориме. Внимателно го преклопуваме месото околу сирењата, како џиновска кубанска пура. Потоа редиме парчиња сушено месо во должина иста како нашата штотуку свиткана свинска пура. Јас одбрав димен врат. Го покриваме свинскиот цилиндар со ова мрсно ќебе. Опционално: сето ова може дополнително да се замота во свинска кошулица.
Ок. Играта ја префрламе малку на воздух. Во дворот или на терасата ја распалуваме скарата. Густа чад - како кога назначуваат нов папа. Јаки чуреви!
Успат припремаме и зеленчук по желба. Во мојот случај: пиперки и лук. Напомена: ако имате голема скара како оваа мојата праена од стар бојлер, жарта сконцентрирајте ја само на една страна другата оставете ја без жар. Таа ќе биде страната за ладење и со овој принцип и техника секогаш останува сочно одвнатре. Доколку скарата ви е со стандардна величина, почекајте малку жарот да ги скроти страстите. Превисоката температура може да го прегори месото и пресуши месото. Откако скарата и жарот ни се наштимани, го печеме нашата свинска бејзбол палка. Ротирајте постојано, на секои 2-3 минути, за увијачот да се испече рамномерно од сите страни. До него ги печеме и зеленчуците. Зеленчукот на скара е посебна приказна, која што заслужува башка епизода.
Совет: тркнете до најблиската продавница од оние "Сè за 60 денари" и набавете термометар за храна. Многу практична играчка која ќе ви се најде во кујна. Нема што да нагаѓате дали месото е готово или не. Господски, боц и веднаш знаете до која стаза е припремата. Овде целиме кон 75-77 целзиусови степени. Најдобро е да го мериме парчето странично со длабок убод во карето, а потоа и на средина со поплоток убод. Кога парчето ќе достигне 75-77 степени по Целзиус, готови сме. Ова е оптималната температура за сочно свинско месо. Ако сакате порно репрезентативен момент за да се фалите пред другарите и по социопатските мрежи, пресечете го парчето на пола после пар минути штом ќе го тргнете од скарата. Вака сирењата се сѐ уште растопени како лава и многу секси истекуваат. Јас се зафатив со лупење пиперки и малку полнењето ми се здрви. Но ништо страшно, вкусот секако беше неодолив.
И тоа е тоа. Коска-ладните пива репитирани, шпицерот едвај чека да биде елиминирам, ракијата спремна да ги отвори олимписките игри, дисциплина: хедонизам. Викнете ги и комшиите, нема смисла. Овде има за цело маало!
Кирил Стоименов - претседател на куќен совет
