Солзите на Буковски

Вегани едно заприметете!

Добиваме поплаки, жалби, комплејни и слични вербално-огнени стрели дека рубриката била екстремно непријателски настроена кон вегетаријанците и нивните милитантни братучеди, веганите. (Пс. 666 по Св. Влкм. Бордејн, да не му тресеме коски).

Денес ќе го докажеме спротивното со еден вегански мајсторлук.

Спремаме гулаш/рагу/ѓувеч на база на печурки и разни зелени чукови. Бидејќи јас не практикувам на веќе постоечите имиња да им додавам префикс ‚веган‘, овој специјалитет ќе го именувам како: Солзите на Буковски. Зошто баш така? Зашто душа дало за плус некое месце внатре, но уместо месо динстаме буковки, а успат додаваме доволно винце за истите да ги поднапиеме како легендарниот Буковски. А писателите најгласно плачат на пијано. Ок, некои плачат и на хармоника (пардон за оваа бојанвелефски шаличка).

За тие што не знаете што се буковки, тоа се дами шо висат на фејсбук. Не, сериозно, буковка е ултра-моќна печурка. Природно растат во влажна шума, по стеблата од буките. Најчесто се култивираат по мали фарми и печуркари. Одлични се за динстање, совршени за на скара, елегантни за пропржување. Меснати, сочни, со карактер. Бата Живоиновиќ меѓу печурките.

Па да кинисаме на нашиот обезмеснат аџилак: Во зејтиносана тава, на среден оган карамелизираме ситно сецкани моркови, целер, кромид и лук. Нека се протрчаат низ тавата едно 7-8 минути.

Потоа следи појачањето и нашиот главен протагонист: буковките. 400 грама. Исечете ги на ленти. Ги убацуваме во лакованата зеленчукова гужва. Зачинуваме: сол-бибер-буковец. По 5 минути ги бањаме со 300 мл. бело вино. Квалитетот на виното е правопропорционален со квалитетот на крајниот продукт. Но секој со својот буџет.

Откако ќе започне провокативниот вински жубор, на помош му праќаме уште 250 мл врела вода во која раствораме зеленчукова коцка. Истата таа коцка може да биде додадена директива во тавата. На крај крунисуваме со две ловорови ливчиња и две гранчиња рузмарин. Лепота! Вака динстаме пола саат до 45 минути или додека течноста не ни е речиси испарена.

Во тие кобни и одлучувачки моменти, додаваме конзерва лупен домат. Како викаат светски познатите кувари шо никогаш не пробале пинџур: патлиџани бакнати од сонцето. Непотребно паѓање у несвес. Динстаме уште 15-20 минути до посакуваната густина. На крај додаваме оригано и свеж магдонос.

И така, пред вас имате тава со радост за сите возрасти, полови, раси, вери и слични имиња типични за професорки по хемија до осмо.