Како вика чичко Рундек: кога ти е преку глава од вестите од земјата и светот, од самиот себе и од другите - купи си труба и замини на Куба, затоа што таму е богат тој што има вишок слободно време, нема демократија, животот со цело срце се прима и се дели со сите. Има и доволно дим и рум за никој да се се посомнева дека не е така и дека нешто фали.
Она што фали во лириката на Дарко е рецептот Моџо свињетина - еден од најшампионските начини за подготовка на бавно печено свинско месо. Се шпекулира дека екипата на Кастро ручала Моџо свинско и затоа без проблем го спречила обидот за инвазија во Заливот на Свињите од страна УСА. Фијаското на Кенедиевите било прославено со уште повеќе Моџо и ураган од Мохитa.
Ако сте спремни за овој мега сочен деликатес, наместете ја вашата најширока и најблескава насмевка, пуштете “De Alto Cedro voy para Marcané” да рока на најјако и прегрнете го животот денес. Во Куба не веруваат во утрешното ‘можеби’, само во денешното 'на здравје'
Идеме:
Кило прасечко - може плешка, може и бут. Парчето цело да е. Го прободуваме со нож низ целата површина за полесно да го впие сосот којшто ќе го припремаме веднаш откако парчето месо ќе го зачиниме со сол. Од сите страни, бааги сол.
Сосот: 2 гранчиња свежо нане. Ни требаат околу 20-25 ливчиња. Јокозунски колични на лук - 10 чешниња, ако не више. Зависи каква ви е толеранцијата. Лукот и нането ги сместуваме во блендер.
Во истиот блендер додаваме, црн пипер, црвен пипер и сушено оригано проследени со сок од еден портокал и 2 лимети. Некои дури и додаваат цела лимета со отстранета кора. Јас не експериментирав. Касапиме. Добиениот сос го преливаме врз парчето месо, вртејќи го низ него за добро да се натопи. Маринираме едно 2 часа. Во фрижидер.
Кога сме спремни за печење: Во сад за готвење сецкаме 2 главици виолетов кромид. Правиме гнездо од него. На средина го поставуваме парчето притоа истурајќи ги невпиените сокови од сосот од садот во кој се маринирало и половина чаша вода. Печеме 4-5 часа на 150 степени или додека не постигнеме внатрешна температура од 90 до 96 степени.
Откако е готово, садот го обвиткуваме со алуминиумска фолија и така го држиме барем половина час.
Резултат? Пресочно парче месо кое се распаѓа дури и при нежни допири. Кромидот примал од соковите од сосот и месото, месото од кромидот. Имаме одлична размена на добра, да не речам добра размена на одлична.
Симбиозата од мириси и вкусови нè праќа под некоја палма каде што нè чека Хемингвеј, елегантно доручкуван 7-8 мохита. А нема ни 10 сабајле.
На здравје!
Кирил Стоименов - социјал-мрежист
