Здраво полнолетни граѓани на Дизниленд, земјата на фантазиите и на отворените дизни.
Ви текнува ли на Пајо Паторот, дизниевиот врекло шо никогаш не носеше панталони пошто му се може?! Секогаш накурчен, гласен и бучен како мегафон, антропоморфен лик што уживаше да припрема печена патка на своите внуци Гајо, Рајо и Влајо. Реномиран канибал.
Ако баба лаже, Гугл не лаже:
Денес припремаме батак од Паја Патак со одлична кремаста супа и еден магичен аксесоар уз неа.
Останете на брановите на off.net.mk и дознајте како. Одиме.
Претходниот ден: во тенџере ги складираме батаците. Ги оставаме преку ноќ да се измаринираат. Ќе ги спремаме по конфи (confit) тертип, старошколска француска техника на подготовка на месо во сопствената маст од животното. Како маринада користиме: зрна бибер, сол, лук и свежа мајчина душица. На батаците им нанесуваме мали исекотини од страната со кожата, за да можат убаво да ги апсорбираат аромите. Го покриваме тенџерето со најлонска фолија и го оставаме преку ноќ на собна температура.
Судниот ден: ги будиме батаците. Ги протресуваме зачините од површината на месото. Мајчината душица ја вадиме а лукот и батаците остануваат во тенџерето. Додаваме и неколку парчиња ѓумбир исецкан во цик-цак баклавки низ внатрешноста. Овој пикантен аромат ја менува играта за 360 - ако не и повеќе - степени. Може и малку буковец. Додаваме и 150 милилитри вода.
И овде тестираме трпеливост: рерна на 125 степени, печеме 2 часа со кожата надолу, обрќаме, па уште 2 часа по другиот образ. Христијански. На крај појачуваме на 225 и печеме уште 15-20 минути со кожата нагоре. Вака добиваме неодолива крцкавост. Маста што ни останува во тенџерето ја складираме во тегла и сместуваме у фрижидер. Следен пат кога ќе печете компири или правите омлет, додатете една лажица од маста и заблагодарете ми се подоцна.
Супата: додека батаците ни се на сончање 4 часа, во меѓувреме ја џексаме супата. Во тенџере растопуваме путер, а во него упржуваме ситни сецкан кромид. Пржете го подолго, добро да искарамелизира. Потоа додаваме 300 грама шампињони сецкани на ленти. Откако ќе омекнат ги тушираме со литро и двеста вода проследена со говедска коцка. Нека жуборка 15-тина минути. На крај крунисуваме со хопла и со рачен блендер ја масакрираме текстурата. Јас обично не целам на 100% кремаста структура, туку оставам тук-таму по некое парченце. Посолуваме по желба.
Јаткастата магија: многумина ќе речат дека ова е вишок во рецептот, но ќе се согласам дека не се согласувам со нив. Во блендер миксаме 70 грама путер, 100 грама брашно, 2 супени лажици шеќер, 100 грама лешници. По потреба додаваме една до две тапи вода. Тестото го распространуваме на тенок слој низ садот за печење и на 180 степени 10-15 минути. Честитам лешникова прашина, така ја викаат ресторанџиите.
Додека смесата е сè уште топла и леплива, ја нанесуваме по работ од чинијата во која ќе сервираме. Ако се оладила, додаваме грутки од истата. Потоа ја убацуваме супата и на крај батакот.
Комбинацијата од вкусови е убитачна. Рустичноста од батакот и слатките ноти од лешникот побратимени со кремастата шампињонска убавина оставаат без коментар, затоа што коментари оставаат само тие шо никогаш не се осмелиле да пробаат.
Осмелете се, бидете возрасни до крај!
Кирил Стоименов - фан на пекиншка патка
