Во време кога немаше он-деманд и торенти, бевме принудени да гледаме сѐ што има на телевизија. Свиѓало - несвиѓало, и добро и лошо, никаква категоризација (Твин Пикс во 11 сабајле?!), ама едно нешто особено има оставено печат - ‘90-ти трилер!
Тој со Иди што сакаше да си го стави бебето во прежешка вода, па со киднапираното девојче што на крај излезе дека е џандарот-комшија, па со Лори што миеше раце со врела вода, па со Дерил што се заљуби во една ничим изазван и ја измалтретира...
Не блокбастери, туку телевизиски, со кои нашите скромни телевизии нѐ частеа понекогаш и 2-3 пати неделно во недостаток на поголем избор, и сите некако содржеа една слична нишка. Сега сѐ е претенциозно и често е добро, ама често и го исклучуваш на пола затоа што - Нетфликс.
За фанатиците на овој специфичен жанр има ново: Mad Mom.
Преведен како „Луда мајка“, снимен во 2019-та, со целиот прост шарм на трилерите од пред 20 години, плус отраканоста на новото време; онаков, Лајфтајм, претерано драматичен, повремено кринџ, а магично - добри глумци.
Да се разбереме, не ви ветуваме ни Shutter Island, ни Gone Girl, ни Seven.
Се знае што е ‘90-ти трилер.
Со страшна музика секогаш кога ќе се појави негативецот, со порив да викаш по споредните ликови „А бе, не иди таму!“, со сѐ.
