Перл Девир е родена во Индијана кон средината на 19 век како Елиза Мартин, а на петнаесет години пристигнува во Денвер со празни џебови и уште помалку избори. На семејството му пишувала дека работи како модистка, што било удобна лага, со оглед на тоа што вистината била дека станала проститутка во суровата економија на американскиот Запад.
Во следните години работела во рударски градови и растечки населби, каде што животот бил брз, а парите уште побрзо испарувале. Таму ја научила лекцијата што ќе ја дефинира нејзината иднина: интелигенцијата трае подолго од убавината. Во тие околности, од таа ранлива девојка, се родила Перл Девир - жена со црвена коса, чувство за стратегија и ретко остар деловен инстинкт.
По големиот пад на пазарот на сребро во 1893 година, многу рударски градови пропаднале, но Девир видела можност во хаосот. Додека другите бегале од гратчето Крипл Крик, таа слушала за ново наоѓалиште на злато и одлучила да биде чекор пред сите. Во 1896 година го отвора Old Homestead - не обичен бордел, туку луксузна куќа за одбрани гости. Три ката, тапети од Париз, кристални лустери и електрично осветлување во време кога во соседството сè уште се користеле газиени ламби. Жените што ги вработувала биле образовани, културни, способни за разговор и музика - нешто помеѓу артистки и дипломати. Клиентите не влегувале туку така - требало да бидат поканети и да докажат дека можат да си дозволат вечер по високите цени. Девир прецизно го контролирала сопствениот мит и се збогатила.
Со оглед на професијата, богатството не ѝ донело почит од опкружувањето - „почитуваните“ жени во Крипл Крик успеале да ѝ забранат да шета по главната улица кога пазарела преку ден. Таа го прифатила тоа со студена елеганција - навикната дека општеството има строги граници за женска независност, особено кога таа независност изгледа премногу добро и успешно.
На 5 јуни 1897 година, по една од нејзините прочуени забави, Перл починала во сон, најверојатно од случајно предозирање со морфиум, што тогаш лекарите го препишувале лесно и често. Имала само триесет и шест години. Семејството од Индијана, слушајќи конечно што навистина работела, одбило да го преземе телото.
Градот, меѓутоа, не ја заборавил. Богат рудар платил раскошен погреб: ковчег во боја на лаванда, бенд со дувачки инструменти, долга поворка со кочии и жени од црвениот кварт - нејзини вработени, сојузнички, конкурентки. Поворката поминала по авенијата Бенет, улицата по која некогаш не смеела да гази. Никој не смеел да ја запре и сите молчеле.
Перл Девир била погребана на гробиштата за почитувани граѓани - жената што општеството ја туркало во сенка завршила со погреб достоен за кралица.
Денес Old Homestead е музеј, а нејзиното име е дел од културната меморија на Западот во САД.
