Околу крајот на „Сјаење“ на Кубрик, по романот на Стивен Кинг, недела дена откако го пуштиле, Кубрик решил да исече сцена од крајот на филмот каде што Венди и Дени Торенс се во болница и г-н Улман им кажува дека не може да се најде телото на Џек.
За оваа промена, Роџер Еберт вели:
„Кубрик бил мудар што го извадил тој епилог. Премногу ѝ штети на приказната. На едно ниво, потребно ни беше да веруваме дека тројцата членови на семејството Торенс сепак биле жители на хотелот за време на таа зима, што и да се случило, или што и да мислат дека се случило.“
Сепак, Шели Дувал не се согласувала со ова и сметала дека сцената е важна и „хичкоковска“.
„Мислам дека згреши, затоа што сцената објаснува некои работи што на публиката не ѝ се јасни, како важноста на жолтото топче и улогата на хотелскиот менаџер во заплетот.
Венди е во болница со син ѝ. Менаџерот ја посетува, се извинува за тоа што се случува и ја кани да живее со него. Таа не вели ни да, ни не. Потоа тој оди во ходникот и го поминува Дени, кој си игра на подот со играчки.
Кога ќе се доближи до излезот, запира и му вели, Ќе заборавев, имам нешто за тебе. И од џебот ја вади жолтата топка што близначките му ја фрлаа на Дени. Два пати отскокнува (цел ден снимавме за да скокне како што треба), Дени ја фаќа, ја погледнува и го крева погледот кон менаџерот на хотелот, запрепастен, сфаќајќи дека низ целата приказна, тој бил свесен за мистеријата на хотелот. Имаше хичкоковска страна на оваа разрешница, а знаете дека Кубрик беше луд по Хичкок.“
Види и:
