Малку работи на овој хаотичен свет се стабилни и предвидливи. Гравитацијата, Халелевата комета, фактот дека сè посрање и посрање ни станува Македонија.... и календарот на Коста Бургов. Традиционално, нашиот драг Коста навреме ни го прати, со придружен текст, темелно прочистен од интерпункција. Спојлер: и следната година ќе ни понуди 365 дена, па кој колку издржи.      

Читател се зачитал некоја наша статија и од што му била интересна, скроз заборавил на делфинот на шпорет. Па делфинот му изгорел и морал да го фрли и сега бара да му ја надокнадиме штетата. За присуството на делфинот на македонските трпези се размислувало и на највисоко ниво. А и со кит да не претерувате, жгаравица прави. 

Парите кои фирмата на Алберт Муслиу и таквите како него ги земале од Еуростандард банка мора да ги вратат. Се прашуваме каква е таа душевна болка да земеш пари од друг, да не вратиш ништо и со тоа да го оштетиш и да му предизвикаш болка. Или, колку боли туѓата болка?

Не само да е во Карнеги хол, туку и на трошок на Македонија. Од опинци да ги истресе од гаќи. Значи, да споделиме една од најнаежливите изведби на „Учи ме мајко, карај ме“ кои ние сме ги слушнале. Дечките се од село близу Лерин, со еден носечки вокал кој ја носи ПХ вредноста на македонската душа.

Народната банка молчела кога екс генералниот на Еуростандард, Николче Петкоски, му доделил неповратен милионски кредит на својот вујко. Гувернерката Анита Ангеловска-Бежоска не успеала да го санкционира ниту директорот на експозитурата во Кавадарци кога тој сам на себе си доделил милионски кредит од нашите депозити.

Игор Радев е редок и драгоцен минерал во јаловината на македонската интелектуална сцена. Извонредна ерудиција облагородена со отворен ум, здрав разум, педантна мисла и интелектуална храброст. Од негово скорешно ТВ гостување, го одвојуваме делот зошто денешните генерации се најподложни за манипулација. Имаме клип :) 

Коментар под нашиот Фејсбук пост за „Тачизми - речник на речиси постоечки зборови“

Искрено, и пресмешно и преглупо ни звучи ние да ставиме еден ваков наслов пошто нормално дека сме Македонци и кој вика поинаку, може да го дува. Меѓутоа, истото тоа (“Ние сме Македонци и нашето творештво треба да биде во служба на македонската кауза“) го има кажано и еден поет роден 1909 година, во Пиринска Македонија. Се викал Никола Јонков Вапцаров.

Машки баршунаст глас, комотно сместен „у доњим лагама“(што би рекле на Звезде Гранда), изведува своја драга песна, пред објективната публика на Охрид фест. Има само еден малецен проблем: пусти Трифун, којзнае од кога си ја нема слушнато песнава. Пазете го вие ова негово играње жмурки со матрицата.

Наидовме на бугарскиот историчар Димитар Атанасов и неговото неодамнешно гостување на бугарски Еуроњуз. Стамен, храбар и пред сè неотруен човек, решен на тамошната јавност да ѝ каже неколку непријатни работи. „Многу ми се сака мојата страна во оваа ситуација да е невина, но, не е“, вели Атанасов. Шуќур!

Збориме за држава која од уста не вади дека дава поддршка за Македонија, па интеграции, па разни помоши, па стипендии, па собири… како не бе. Први пријатели сме. Само дур си седиме дома, немој некој од нас да видат таму. Ама не се тие криви, им се може. Ние сме будали што трпиме ваква администрација од наша страна.

Небитно дали е Гугл транслејт во прашање или се работи за обична мрза да се редактира нечија изјава и таа прописно да се спастри. Резултатот е вонсериски забавен, по можност да се чита на глас, во друштво.

Најбараниот стендап комичар во 2022 година му држи мала географска лекција на Јутјуберот МистерБист кој се одушевил од Александар Македонски ама не му е најјасно од каде е. „Италија?“ - „Не, Македонија“ - му објаснува Шулц - “која е посебна држава и не е дел од Грција“. Па ќе закуца: „Замислете, најпознатиот Грк воопшто не е Грк!“ 

Откако бутна режим и го ослободи неговиот медиумски бастион МТВ кој денеска е симбол на слободното и бескомпромино новинарство, немирниот дух на генералот Стојанче најде нова битка за биење. Иако со двете нозе е на копно, на нишан на Стојанче овојпат е еден остров. Да го слушнеме описот на овој незгоден непријател кој може да се освои само - ако се искосиш.

Ја памтите онаа катастрофално погрешна реклама која е демек на македонски ама ја чита некој јабанџија кој абер нема за акценти? Е па, еден наш зналац решил да се спрда со неа и направил целосно нова верзија, која испаднала тотално добар мешап. Прастари мк реклами и вајб на The Disposable Heroes of Hiphoprisy, што, патем, сам го има отсвирено. Јако нè радуат вакви ствари.

Најпрецизната дефиниција за животот во Шутка, зипувана на ниво на мудриот Емил Сиоран. Од оваа реченица одма се прави графит. Спрејови во раце и праќајте фотографија.

Социјална драма во амбалажа на комедија на апсурд, која се занимава со тоа колку е ужасно тешко да се остане чесен и верен на своите принципи во морално корумпирана средина. Филмот е составен од 3 испреплетени приказни за 3 групи луѓе, една мува, едно прасе, една клозетска шолја и еден град, чии патишта се допираат и влијаат еден на друг.

Знаете како Цацко раскажува филмови, така? Знаете и како раскажуваат оние легендaрни наратори како Морган Фримен или Дејвид Атенбороу. Но, сакаме да знаете и како тоа звучи кај Вујса, во неговото крајно лабаво царство. Тој воопшто не е како другите. Кај него приказните се сосема.

Пошто ние уште не сме најосвестени што тоа видовме и чувме, да пренесеме еден Јутјуб коментар на песната на Невена, скратено НЕВ. Вика: „Прекрасна песна, со толку реално избрани и вистински зборови.“ Реално избрани, бе.

Тука има работа за еден силен адвокатски тим, којшто би ја тужел државата затоа што со години ги тера 1,6 милиони жители да плаќаат за украдената енергија од споменатите 180-ина илјади жители.  Во случај на судски неуспех ова би требало да се турка и до судот во Стразбур, за конечно да престане намирувањето на коалициониот партнер на секоја власт со народни пари.