It’s that time of the year. Мислам на време на ставање туршија. Некои слават китена елка, други кисела зелка. Радоста се јавува во најразлични форми, облици и варијанти. Доцната есен полека ги гасне разбоботените казани за ракија и лагано ги полни бурињата со зеленчук. Есенција е новата есенска екселенција. Купишта корнишони, моркови, карфиоли, зелки, цвекла и зелени патлиџани нестрпливо чекаат да бидат исферментирани.
Туршијата е нашиот нутритивен Санчо Панса во текот на зимата. Башка кружи мит дека е одлична за проблеми со хеликобактери и слични антагонистички цревни актери. Денес се дружиме со цвеклото: најдобриот пријател на хемоглобинот и најтврдокорниот непријател на белите навлаки & чаршаФи. Нема потреба да ги набројувам позитивните својства на оваа коренаста убавица. Плус тоа, теглата цвекло е вечити мис Шпајз, брилјира со својот цикламест шарм. Кога сме мали, стално ни е неомилено јадење, но кога ја откриеме ракијата како феномен, тогаш нештата добиваат сосема друга перспектива. Овој пат спремаме шампионска салата за која цвеклото ќе ни биде основа. Да не речам цокле.
Пред да почнеме, мал дисклејмер: постојат повеќе фракции на затуршување на цвеклото:
А) По форма: цело, на тенки ленти поминати преку кујнска мандолина, на коцки;
Б) По киселост: некои го закиселуваат, а некој го оставаат неутрално за подоцна да биде погодно за разна вкусовна манипулација.
Рецептот ќе ни варира според горенаведените варијабли. Три за позор, четири, сад:
Јас користам цели корени цвекло, кои подоцна ќе ги сецкам на помали делови. Цвеклото е незакиселено и незачинето. Вие можете да користите какво и да ви се наоѓа по сталажа. Зошто е ова важно? Од тоа во каква состојба е цвеклото подоцна зависи содржината на дресингот. Значи околу 400 грама цвекло спаструваме на помали парченца. Ги ставаме во чинија во која ќе сервираме и зачинуваме со сол и бибер (доколку е кисело, воројатно е и солено и во тој случај само забиберуваме).
Потоа идеме на втора стаза: дресингот. Оваа колоритна розе убавина ја дресираме со микс од сенф и балсамико. Доколку цвеклото е кисело, исфузирајте го сенфот со малу мед или со таан.
Во длабок сад соединуваме 3-4 лажици сенф и 2-3 тапи балсамико. Треба да добиеме извесна ,пудра’ боја, да ме извини козметичарската заедница. Дресингот го нанесуваме рамномерно низ парченцата цвекло.
Задник жена краси, стечај власи, а цвекло салата – ораси. 70-тина грама ореви, ги сецкаме во слободен стил. Ги распространуваме низ цвеклото. Оревот ќе ја надополни есенската рустичност на целата приказна.
Следен чекор: миризливо сирење. Или горгонзола. Или данско плаво. Стотина грама. Поради неговата текстура, сирењето го рониме на грутки со различна големина и форма. Расфрламе насекаде. Сирењето ќе ја почасти салата со дополнителна комплексност.
И на крај, за да ја разбиеме ,тежината’ од вкусови, салатата ја крунисуваме со ливчиња свежо нане. Нането е орбит мастика во преднатална фаза. Ни пружа освежувачки ноти и ја комплетира вкусната симфонија. Вака утертипената салата ја поминуваме со маслиново или со балсамико крема. Сосема опционално.
Овде одлично би парирале жестоки алкохоли, од ракија па сè до коњак. Колоритноста прво ќе ви ги нахрани очите, волшебниот микс од ароми ќе ви ги хипнотизира ноздрите и на крај ќе им приредите роденден на цревата.
Уживајте, ако немате попаметна работа!
Кирил Стоименов – годишно невреме
