Лесно е да се пеливаниш за Македонија, особено кога за спаринг партнери имаш мекотели кои имаат задача да ти попуштаат. Но, човек не мора да биде експерт за говор на телото за да види како тој антички штит се топи кога ќе се најде во близина на „Сонцето од Пекинг“.

Од Владата на оваа туробна северна творба би ви рекле „Кои сме ние да кажуваме на кој јазик пеат тие?“ Се викаат Чепкало проект, од Грција се а тоа автоматски значи дека не пеат македонски, бидејќи според она што го потпишаа Заев и Никиликс во Преспа (а што е темелен документ на оваа туробна северна творба), терминот македонско во Грција е резервиран за она што ѝ припаѓа на хеленската култура и традиција. А да видите чудо, ќе ги разберете. 

„Обединети Македонци“ решиле да организираат „анти-мигрантска“ скара, па се собрале во нивна близина и фатиле да чурат сланини и други скараџиски ентитети на база на свинско (јасна ви е поентата). Чисто да прателе симболична порака дека нивната земја нема да ја загуби својата култура и идентитет.

Одамна го немаме видено Куманово, но од она што го видовме во репортажата, сиве овие години на транзиција очигледно го немаат видено и неговите градоначалници. Насловот на репортажата е „Урнатини на социјализмот“ а градот нуди доста материјал за таов наслов.

Кога лансираш ракета на далечен пат, нејзината непрецизност на почетокот може да изгледа мала и небитна но како што проаѓа време и растојание, грешката во траекторијата станува сè поголема и повидлива за на крај таа да отиде негде уџум. Значи, зошто сме ваму кај што сме во 2019-та година? Можеби затоа што вака тргнавме во 1991: