Порано по брзината со која човек ја завршувал таа работа, луѓе оценувале дал е вреден или не. Денес таму се скрола, се пуши... српскиов сељак се чуди дали e отидени на софра или на серење. Па замислува како би било тоа кај него, во нужникот позади куќа (според старото правило, не можеш и да јадеш и да сереш под ист покрив). Пет цигари таму да испушиш, во несвест ќе паднеш. Пишурија.

Точно е дека актуелните протести и блокади стануваат сè помасовни (бахат каков што е, Вучиќ на почетокот ги исмешеваше дека нему и коктелите му се помасовни) но имал тој и помасовни протести, па умеел да ги издише (со онаква разрока опозиција, јака ствар). Но, ако вака почнува да зборува една Јована Јеремиќ, која непогрешливо го осеќа пулсот на народот а досега беше беспоговорен мегафон на владејачките наративи, тогаш можеби работата е врвка. 

„Чичо Мите, си дадов отказ. Не можам. Ме тераат на некого да му пишам десетка, а тој не знае за шестка. Ова лудило ќе помине и тој инженер ќе направи некој пропуст и тогаш некој паметен ќе праша кој професор го пуштил на испит“. Од такви инженери Васко остави две деца.