Шеташ низ музеј и гледаш работничко палто како виси на шајка. Си велиш - веројатно го заборавил молерот или водоводџијата. Си го ставаш во торба и спокојно си заминуваш. Нештата кои се во џебовите ноншалантно ги фрлаш, несвесен дека уништуваш уметничко дело.
Конзервативците ги нарекувале „дувла на разврат“ и „дамка врз репутацијата на градот“. Но јавните тоалети не само што овозможувале намалување на смрдеата и ѓубрето, туку претставувале и места за забранета интимност и отпор кон естаблишментот.
Ако денес го посетите Лувр, ќе забележите две работи: огромно обезбедување и постојана гужва околу портретот на жената со мистериозна насмевка. Пред само еден век го немало ниту едното ниту другото. А едно утро во 1911 ја снемало и сликата.
Звучи како лик од роман, но Мадам Клод била многу реална, некрунисана кралица на Париз, со врски во највисоките владини кругови, но и помеѓу уметници како Марлон Брандо или Марк Шагал.
Без разлика на комплетната разорност и трагичност, француски Ехо проценува дека нападите од 13-ти ноември, најверојатно ќе имаат пократкотраен ефект отколку што се мислеше.