Не е дека воопшто не сме ги фалеле, промовирале, а понекогаш и куделе, но понекогаш имам грижа на совест дека во рубрикава македонските автори се неправедно запоставени.
Има еден виц, кога во некое од нашите села требало да се прикажува шведски филм, па селаниве се испотепале да дојдат до карта за на крај да сфатат дека „филмот не е шведски, туку советски“.
„Живеам во вилата Боргезе.
Овде нема ни трошка нечистотија,
ниту стол кој не е на своето место.
Овде сме потполно сами и мртви сме...
Никаде ни најмало известување за промена.
Ракот на времето нè јаде."