Меѓу нив и еден што повеќе се споделуваше затоа што беше краток, а информативен:
„Безглавата жена беше Марија Антоанета. Владееше со Франција и ја осудија за предавство, заговорништво и крадење од земјата.
Познато?
Исто така, не беше Тајната вечера. Беше претставување на античка грчка баханалија… Затоа што знаете, нели, Олимписките игри се антички и грчки.
А инаку, баханалиите биле неконтролирано промискуитетни, екстравагантни и бучни забави. Траеле по неколку дена, каде што се славел богот на виното, Бахус (тој плавиот, обвиткан со винова лоза). Познат е и како Дионис, грчкиот бог на плодноста, а подоцна и на виното и задоволството.
И конечно, не беше Смртта на блед коњ. Беше Секвана, божицата на Сена, реката во која што се движеа бродовите со спортистите. Требаше да го претставува Олимпискиот дух и Секвана.“
Нема сега да се преправаме дека на организаторите им избегала сличноста и со Тајната вечера, но да видиме што вика анализата на сликата, инаку на Јан Харменс ван Беилерт, со наслов Гозбата на боговите:
На Олимп, боговите се собрани за банкет за прослава на венчавката на Тетида и Пелеј. Од лево се Минерва, Дијана, Марс и Венера (на грчки: Атина, Артемида, Арес и Афродита) заедно со Љубовта. Флора, божицата на пролетта е зад нив. Крунисаниот Аполон, препознатлив по лирата (и на отварањето во средина, драг-кралицата беше крунисана и - и - ПУШТАШЕ МУЗИКА!) седи во центарот на масата. Понатаму се гледа Херкул и Нептун (грчки: Посејдон) со тризабецот. Десно на крај, Ерида има ставено јаболко на раздорот на масата. Некои богови фалат, веројатно затоа што платното трпело сечење; тоа се познава по присуството на паунот на Јунона (грчки: Хера). Темата на гозбата била популарна во Холандија.
Авторот бил импресиониран од уметноста на Караваџо. Сатирот што танцува пред масата и Бахус (грчки: Дионис) што лежи напред со грозје се однесува на натурализмот: кожа, тела блиску едно до друго, неортодоксно поставени.
И не е дека го голтнала темнината од што бил заинтересиран за вакви работи. На Беилерт му поминала Караваџо-фазата и накај 1630 се заинтересирал за класицизам.
Помирно ли е вака?
