Вака со гледање филмови и читање странски медиуми, ни станува јасно дека ниедна заедница не е имуна мудрувањето упатено кон човек што одлучил да нема потомство, ама кај нас како да е на стероиди оваа појава. И бидејќи сме вака, на почеток на новата година, можда меѓу сите „ќе вежбам”, „ќе држам диета” и „ќе се омажам” одлуки, би можеле да ја ставите и „нема да замарам”?
Да пробаме.
Како да има веќе напишано сценарио што треба да се следи кога си возрасен човек, и тие што не го следат се сметаат за абнормални, дури и девијантни од страна на семејните фундаменталисти. Се школуваш, па се вработуваш, се мажиш/жениш, купуваш куќа, правиш семејство, ги растеш децата и на крај се пензионираш.
Проблемот е што овие типични етапи во возрасниот живот се застарени и нерелевантни за генерацијата што сега влегува во гласачко тело - децата што бираат да бидат подолго сингл, кои се одлучуваат за понестабилни кариери и наместо да работат за човек, работат за себе, а имотниот лист го гледаат како товар што им ја ограничува слободата, наместо како успех. Бираат и да немаат деца кога и ако воопшто се мажат и посакуваат рана пензија на 40, во јужноамериканска земја со какви и пари да заштедиле.
Значи, времињата се менуваат.
Типичното семејство е сè уште идеал на многумина, но истите тие мораат да разберат дека едноставно, ова не важи за сите. Значи, следниот пат кога ќе разговарате со некоја што тврди дека не сака деца (да, некојА, затоа што секогаш е женско, никогаш машко што го замараат на темата), наместо одма да смислувате што ќе кажете, видете што не треба да кажете:
„Ќе се предомислиш.”
Човек може да се предомислува околу тоа дали да даде оди на одмор на море, или да шета низ Европа, не околу создавање цел нов човек на кој му должиш одговорност и посветеност.
„А кој ќе те чува кога ќе остареш?”
Веројатно истите луѓе, од истиот старечки дом каде што ќе те пратат децата и тебе.
„Зарем не сакаш да оставиш нешто зад себе?”
Сакам, и постојат други начини освен продолжување на лозата.
„Ама раѓањето е чудо!”
Да. Со тоа што неброени милијарди луѓе успеале да го направат тоа во текот на стотици илјадници години. „Чудата” по дефиниција се малку поретки. Ако сте по тие работи, на пример безгрешно зачнување би се сметало за чудо. Случајното затруднување затоа што некој бил пијан ич не е чудо.
„Никогаш нема да сфатиш што е вистинска љубов додека не го земеш своето прво дете во раце.”
Значи целата љубов кон семејството, пријателите и партнерите во животот не се важи?
„Ама децата се една таква радост во животот!”
Со тоа што има мајки што често ги почнуваат речениците со ‘Да не ме сфатиш погрешно, си ги сакам децата, ама…’ На некои луѓе им е радост да седат во тишината постигната со отсуство на деца.
„Децата ти го менуваат животот!”
Точно! И кој рече дека е тоа добро? И пожар ти го менува животот, па никој не те тера да палиш по дома.
„Ќе посакаш кога ќе почне да ти чука биолошкиот часовник.”
На некои луѓе им е едноставно расипан и нема да проработи.
„Ама детето ќе те сака безусловно!”
Кучето ќе те сака безусловно. Детето знае да биде и мачка во вреќа, особено ако не се снајдеш со воспитување.
„Зошто да не?!”
Време. Пари. Енергија. Слобода. Фонофобија. Треба ли уште?
