Паричката е во воздух, петка или глава?

Уште не можеме да ѝ се изнаслушаме на колективната распаљотка на 17 македонски гитаристи (види "Таа моја гитарска Македонија") а бандата, во помали групи, продолжува да вози. Во случајов ги имаме Дамир Пух и Игор Станоески (Иги ман) со Dirt Road, песна која ќе сакате да ја имате при себе на патување, без разлика дали се тандркате по стариот пат кај Дебар или лизгате по Routе 66.

Ако Груевски, Мијалков, Јанкулоска, Бучковски, Заев, Јанакиески или кој било политичар не ожнее што посеал, која е пораката? Дека грабежите и местенките се надмината работа? Што ќе биде следното ако ова не се казнува, политичарите може да прејдат на педофилија или канибализам? Или и за тоа ќе им дадат имунитет?

Нашиот Ниче Димовски настрадал на чуден но крајно авантуристички начин. Гњуреле некаде во средна Америка (?), им се појавила голема ајкула (??) па ги извадиле пребрзо. Изгубил третина од плуќата (лево крило), но засега е добар, само што - не се сеќава. Значи ние Македонците глава не можеме од бељи да дигнеме!

The Glitch е кратко мк филмче направено од мала група млади луѓе кои планираат да снимаат забавни скечови како Petty Cash Production. Снимено е со  нивни пари (petty cash, indeed) па ѕирнете: ако ви се бендиса, ќе ги замаптиме, тие ќе се охрабрат па ќе направат уште подобри парчиња, ние ќе им викаме браво дечки и така уствари светов станува за ронка подобар ("Единствената причина зошто се бавам со оваа работа е што мислам дека светот го менувам на подобро за глувчешко куре" - Рамбо Амадеус).

Јако, љуто, прљаво и мрсно. "Зад аголот" го прават тоа баш како што треба. Скопскиот рап состав имаат нов албум ("Зад Шпиунката" - 21 песна) и со овој заебано добар спот на химничната "Спас им нема" најавуваат дека допрва ќе горат газиња наоколу. Како што рече некој, спотов е "Мамата у книшка!" Keep up, бандо.

Седумнаесет наши гитаристи, секој снимил свое парче соло на истата матрица и сето тоа склопено во интересно видео. Можеби Македонија нема некоја технологија, ама затоа техника има за курчење! Кој од кој махери. 

Музика од Пинк Флојд за спасување на комуњарски споменик во Кочани. Ах, како тоа добро звучеше кога го објавувавме! Успеавме да собереме еден куп лајкови за идејата (статијата види ја овде), но дечките, за жал, не успеале да соберат доволно пари, како што тоа обично бива овде.  Ама затоа, ете ги овде, во МКЦ.

Зафир пееше "Од љубов не се бега". Американците знаат дека не се бега од смрт и од данок. Ама ни Зафир ни Америте во равенката го немаат Емило Шопе, уникатниот штипјанец со амстердамски штим. Еве која му е тактиката во последно време: ако не те добие на телефон, снима видео со тоа што сакал да ти го каже, видеото го закачува на Фејсбук и те тагнува! Генијално! Еве за што последно ме барал, еве за што последно не сум му се јавил:

Откако во македонските медиуми завладеа радикална шизма и истите станаа автомати за ширење колективна шизофренија, едно убаво попладне си реков „инаф-из-инаф" и решив да апстинирам од вести. Како? Е така, фино-лепо, нема вести и точка! За да моето тв-информациско апстинирање не биде само солипстичко страдание решив да водам дневник и да се обидам да ги пренесам своите инфоиспоснички и медиумско-аскетски импресии. Еве сумариум од постењето:

режија: Вардан Тозија
улоги: Мартин Ѓоргоски, Дениз Абдула, Никола Ристановски, Љупчо Тодоровски, Сара Климовска
премиера: 30.3.2016

Трејлер за документарец во продукција на Полскиот филмски институт. Таткото Мито го праќа својот син во северна Грција да го најде гробот на својoт дедо Петро од семејството Клавчови, подоцна прекрстени од Грците во Алексиу. Едно тажно потсетување на фактот дека она што сега им се случува на Сиријците, пред половина век им се случуваше на наши луѓе.

Ова било ставено на Јутубето уште во 2009-та а ние допрва дознаваме. Гррр. Џабе се изнаслушавме секакви глупости во меѓувреме. Ова е тоа.

Од една страна во приказнава е Ема Ананиевска, нејзината љубов кон музиката, нејзиниот талент за пијано, нејзините упорни родители, нејзините добронамерни колеги и пријатели. На друга страна е Македонија и сето она што го натерало ова девојче да сака да си оди од овде.

Една кратка сцена со двајцата починати бардови: Ацо Јовановски и Ненад Стојановски.

Након свих ових година, не сме начисто дали повеќе ни е криво што никогаш не го запознавме Ристе од Припор или пак што го запознавме а потоа го изгубивме Глоријан. За младите генерации, потсетување на неговиот епски и досега ненадминат музички хет -трик.

Small Star Empires е брза аналогна игра за 2 до 4 играчи, смозгана од наши дечки на една македонска вековна тема: галактичка колонизација и доминација. Пуштена е на Кикстартер и ѝ оди одлично. За само пар дена собрани се половина од потребните пари за играта да стане глобална занимација.

Да ви пренесеме еден апел за поддршка на група родители кои имаат проблеми со гледањето на своите деца. Тоа им се ограничува на неколку часа а некогаш и им се забранува заради измислени причини.

Ни замина уште еден драг лик. Малкумина го знаат ама нам ни беше врвна легенда. Го запознавме како Грга велики во "Црнa мачка, бел мачор" на Кустурица, го засакавме во "Шампионите на Шутка" во кој ни објасни како изгледаат џиновите и како тој се брани од телесната страст кога има женски пациент (ќе дојде Аџо, пуше нам, телесна страст се избацује и после "ја сам исто као њу, а женско са женском, наравно нема ништа"). Јашар Дестани, почивај во мир царе.

Еве и наш придонес за една од двете горечки теми на македонското секојдневние (медиумите курац некој може да ги среди). Значи вака, на 2-ри март  во хотел Континентал пасторот Тино Кајшаров ќе исцелува луѓе, се разбира со помош на божјата исцелителна сила. ДИК во комплетен состав да се нацрта таму, со списоците во рака. И вади, вади, вади.... 

Рапери секогаш сме имале со лопата да ги ринеш.