Шо би рекол Сталин: "Драги дневниче, денес ми побараа гулаш, па ги почастив Гулаг".
Гулашот е принцот на маџарските динстања. Името иде од истоимениот збор којшто значи ем сточар ем месо од стока. Маџарите се посебно горди на овој рецепт. Пред пар години у Будимпешта пробав на три-четири различни места, искрено, ништо посебно: секаде го правеа премногу супест пришто имаш чувство како да јадеш телешка чорба со цели коцки месо.
Ок, можда они го измислиле, ама затоа ние денес ќе го усовршиме. Никако водење по традиционален рецепт, освен у неколку неизбежни моменти шо уствари го праат гулашот гулаш.
Па да загулашираме:
Пошто ја готвам за двајца (у за-по-дома маица) имам околу 600 грама јунешко. Адаптирајте ја количината на месото според бројот на гулашојадци. Месото го сецкаме на коцки во големина на коцки лед (може слика од ајс кјуб, раперот тука). Додека ни е загреан ножот, на мали парченца скоцкуваме и два-три моркови, кромидислав, пиперка (црвена како најмилата боја на Ристо Самарџиев, за којшто мислев дека е Таличниот Том, кога бев мал) и шампињони. Шампињоните се моја варијанта на рецептот, у инат на маџарските царинарници на Хоргош! И нормално, лук у его-егзекутирачки количини. Спремни сме за 'големото будење' или awakening што би рекле овие од Инстаграм.
Тава или лонец врел како волан у август. Лубрикантираме со зејтин. Прво го џишнуваме месото, се додека не почне да закафенеува. Со него додаваме свежи билки. Јас избрав мента и мајчина душица. Потоа ги џиткаме зеленчуците. Јас овде зачинувам: сол, бибер, оригано и многу црвен пипер. Гулаш без паприка ко есдеес без бц.
После печес минути упржување додавам 300 мл вино. Ставете црвено за максимален сексинес. Ја кога го правев имав само бело, а бев too мамурен too пазарам тој ден. Динстаме на среден оган сè додека винцето не испари и овде додаваме доматно пире, од око и по мерак на конзументот. Промешуваме и тушираме со пола литро врела вода, чешмарица. Еден ловоров лист за недајбоже, на тивкичко оганот, капак полуотворен и нека жуборка како бонг.
Дајте му време на гулашот, пробувајте, додавајте вода по малку и динстајте сè додека месото ја изгуби тегавоста и омекне. Не сакаме јунeшко Харибо. Јас конкретно го динстав саат и нешто ситно фазла. Финалната густина си ја одредувате самите: сакате да ви биде чорбест - не дозволувајте целата вода да испари, го сакате како сос за тестенини - дозволете ѝ. Јас го финиширав некаде измеѓу чорба и сос. На крај турив и свеж магданос. Со него си приредив брутален јетролом.
На здравје.
Македонија Цитадела да е, секој да ја знае,
Кирил Стоименов - ланчани мост
