Празот е есенскиот лепотан кој ги краси нашите маалските дворови, авлии, бавчи, тераси. Зимски зеленчуков букет, забоден како ној со глава у земја. Чека да биде откопан за да нѐ усреќи. Најдобар другар на свинското, но не баш најпријателски настроен кон стомачните киселини. Затоа денес ќе го спремаме на начин на кој нема да ни предизвика киселина со четири листа.
Тандемот праз и месо ни е мираз и потсетник од едно поедноставно време во кое готвењето по дома не беше спектакл туку регуларна дневна активност. Шпорети на дрва, врз нив лончиња пуни вода (овие шо пазаруваат грчки јогурт уместо павлака денес ги викаат хјумидифаери), лушпи од мандарини (истата тајфа од претходната заграда ги вика рифрешери), а у фурната лагано се печат компири и костени. Постарите доручкуваат кафе, цигари и ракија. Утопија!
Праз и месо, но црево-угодни и киселинонепредизвикувателни, на три-четири:
Бидејќи ќе готвиме во XXL фамилијарно издание, стартуваме со кило свинско по избор: бут, плешка, врат, сè може да заврши работа. Го сецкаме на коцки. Врз него сол, бибер и сатанистички количини на црвен пипер. Промешуваме.
Го пропржуваме месото во поголемо тенџере aka лонец 7-8 минути, со постојано мешање за да фати од сите страни.
На ред е неговото височество - празот. Со кило месо идат 3-5 страка праз, во зависност од радиусот и должината. Многу важен момент: исецкајте го секое парче праз на пола со надолжен пресек и добро измијте го. Празот знае подмукло да скрие мала грутка земја низ своите слоеви, или кај припадниците од фотошопска вероисповед попознати како леери. Вака истуширан го сецкаме на најситно што знаеме и умееме, во слободен стил. Го додаваме во лонецот. Нека се погушкаат со празот 7-10 минути.
Оваа страствена љубов меѓу празот и месото ја подмачкуваме со 4 лажици сенф. Ја сум 'болен' по сенф со цели зрна синап, па ќе ставам таков, вие можете да користите и обичен Дижон-сенф, оној стандарно мазниот. Добро промешуваме.
Обично многу рецепти застануваат овде. Дури и пред сенфот. Смесата од праз и месо ја потпекуваат во рерна и финито. Шо не е уопште лошо.
Но, мене ѓаволот (од црвениот пипер од погоре) не ми дава мира ако не пробам да експериментирам и да терам малку по свое. Затоа: Смесата ја полеваме со 750 мл. бујон. Јас најдов бујон од дивеч, веќе спремен. Но и коцка-две од говедски бујон растворени во 750 мл. врела вода ќе дадат шампионски твист и ќе ја разиграат целата приказна како чарлстон-танчер фатен во три-напред-еден-назад оро.
Откако бујонот ќе почне да крчка и да создава меури, во коктелот од фантастични вкусови додаваме ‚букет‘ од свеж рузмарин и жалфија. Ги поставуваме на средина од лонецот. Саат време, или нешто плус, додека течноста не испари.
По еден час динстање, ги вадиме свежите билки и крунисуваме со 100-тина мл. хопла. Финално промешување. После овие маневри, месото треба да се топи врз јазикот елегантно како ЛСД блотер.
Благопријатните халуцинации предизвикани од аромата и вкусот се загарантирани. Вашите сетила, вашата душа, а богами и јетрата, ќе ви бидат благодарни се до последниот залак.
Кирил Стоименов - (Алко)Холист
