- По тој 17 јуни 2018 година, денот на потпишувањето на Преспанскиот договор, со менувањето на историското име на државата, на Македонија требаше да ѝ се отворат сите порти, врати и капиџици на европската иднина. Според тие ветувања за иднината, што денеска се веќе седумгодишно минато, Македонија со географска одредница во името, денес веќе требаше да биде барем две години членка на Европската Унија.
- Според професорот Љубомир Цуцуловски, во правна и легислативна смисла е ништожен, бидејќи не исполнува повеќе услови за да ја стекне и да ја има својата легитимност и законитост.
- „Дури и со само еден аргумент за неговата нелегалност, Договорот од Нивици може да биде раскинат. Меѓутоа, седум години подоцна, сите политички фактори во Македонија, се однесуваат спрема овој договор како да е легален, односно – велат: факт е дека постои. Но, да направиме една парабола: кога ќе се случи некој криминален настан, кражба или убиство – факт, реалност, стварност е дека се случил настанот. Но тоа не значи дека стореното е легално!“, вели Цуцуловски.
- Професорката Ванковска и денес е на позицијата дека „го трампавме уставниот суверенитет, идентитетот, па дури и АСНОМ за влез во воена алијанса“. За негово евентуално раскинување смета дека решението е во „политичка волја, интегритет и знаење на меѓународното право (Виенската конвенција)“.
- Првиот човек на Меѓународната агенција за атомска енергија го демантираше Израел и нивното алиби за напад на Иран, дека Техеран е блиску до развој на нуклеарно оружје.
- Рафаел Гроси, генерален директор на IAEA не верува дека Иран се обидува да развие нуклеарно оружје.
- „Дојдовме до заклучок дека не можеме да потврдиме постоење на систематски напори за развој на нуклеарно оружје.“
- Тој појасни дека во последниот извештај на Агенцијата кој деновиве масовно се цитира, тие изразиле загриженост што Иран збогатил ураниум до 60% но немаат наведено дека атомската бомба е на пат да стане реалност.
- Најголема опасност од иранскиот ураниум е ризикот од радијација ако нуклеарен објект биде погоден.
- Случајот ,,Таргет” на СЈО, за масовното прислушување во УБК, апсолутно застаре пред речиси две години а сметките за наплата на адвокатските трошоци ќе се наплатат од државата.
- Предметот застаре поради скандалозните измени на Кривичниот законик. Ова значи дека никогаш нема да има кривично правна разрешница и одговорност за незаконското прислушување, но адвокатските трошоци некој треба да ги плати.
- Државата во иднина ќе треба да ги обесштети и жртвите од прислушувањето. Доколку обвинетите беа прогласени за виновни, тогаш штетите ќе требаше да се наплатат од нивниот џеб; вака, за сè ќе плати државата.
- Судијата Енвер Беџети предметот го чуваше девет месеци во фиока пред Апелација да одлучи дека ја укинува првостепената пресуда и случајот го враќа на повторно судење. Кога предметот се врати во Кривичниот суд, судењето почна од почеток, но по неколку месеци беше констатирана застареност, поради законските измени кои беа донесени во меѓувреме.
