- Колекционерски плочи од Битлси, но и раритетни изданија од домашните пејачки легенди исчезнаа заедно со останатиот музички фонд на поранешното Радио Штип. Никој не знае каде завршија и предавателите и другата електронска опрема. Од некогашната богата архива како потсетник остана само резба на кора од дрво со честитка за 45 годишен јубилеј.
- Од Јавното претпријатие за станбен и деловен простор го расчистуваат третиот кат од зградата што се наоѓа во центарот на градот. Тука беше сместено Радио Штип пред и формално да згасне пред 11 години. Велат дека музичкиот фонд веројатно е решен со стечајната постапка.
- Ова е само уште еден пример за негрижата за физичките архиви на некогашните медиуми кои често завршуваат во контејнер или во нечии приватни колекции. Ништо подобро не е ни со дигиталните архиви на згаснатите весници, на чии сајтови стои само пораката „недостапен“.
- Зрно фестивал годинава ја завршува со впечатлива изложба на двајца професори од Академијата за уметност од Нови Сад. Таа ќе се одржи во сабота, 6 декември, во 19.30 часот, во салата Империјал 2, во КИЦ-Скопје.
- Во единството на делата на Јелена Ковачевиќ Воргучин и Предраг Узелац се отвора расправа за природата на трагите што ние луѓето ги оставаме. Узелац ги фаќа лицата на секојдневието во сребро, во материја што тврдоглаво памти, како да го штити она што светот лесно би го заборавил без аплауз — лицата на привидно обични луѓе со скриени подвизи, водени од сопствена етика, скромно, претставувајќи контрапункт на јавното мислење и наметнатите, непроверени вредности на современото општество.
- Јелена, напротив, ги прилепува сликите за тревата, во ткиво што ја прима светлината како космичка храна, каде хлорофилот го чува споменот на мајката онолку долго колку што природата му дозволува да ја предизвикува судбината на сеќавањето. Во нивниот диптих се среќаваат две вистини: потребата и немоќта животите да се сочуваат од заборав…Среброто и тревата, постојаноста и исчезнувањето, човекот и сеќавањето — сè се среќава во вечното прашање: што од светлината останува, а што се враќа во нејзината тишина.
- Во среда, трети декември, од 18 часот, авторот Сашо Алушевски ќе постави изложба од циклусот „На Мајката земја“ – шума, во мобилната-монтажна галерија, во Паркот на франкофонијата во Скопје.
- Преку суптилна деконструкција на лисја, земја, камен и вода, сликите ја расплетуваат врската меѓу визуелното и физичкото. Материјата се претвора во знак, а фотографијата — иако фиксирана — упорно одбива да биде статична. Таа сведочи за својата ограниченост, нудејќи простор каде што претставата и реалноста се разидуваат.
- Во реализацијата се користени природни материјали и повеќе аналогни фотографски техники: цијанотипија, Ван Дајк, гумотипија и гумомаслена техника, колодиум, мордансаж и лумен процеси.
