- Наградата „Роман на годината“ за 2021 ја доби дебитантскиот роман „Денот на црвот“ на Симона Јовановска, во кој дејството се случува во еден ден, а започнува со приказна за еден црв кој се провлекува низ сите 19 приказни.
- Во видео интервју за Слободен печат таа вели дека е во шок што ја добила наградата, бидејќи се смета за аутсајдер во литературни кругови. Образложението е тоа што има завршено Економски факултет, седум години работела во банка, а потоа се вработила во маркетинг агенција како копирајтер.
- Во образложението на жирито, за наградата за којашто конкурираа вкупно 30 романи, меѓу другото се вели: „Композициски, книгата може да се чита како еден вид книжевна симфонија. Романот е богат на ниво на стил, книжевна постапка и тон на раскажување, а хуморот, иронијата и суптилната пародија се некои од стратегиите што авторката ги користи за да го збогати читателското искуство“.
- Зрно фестивал годинава ја завршува со впечатлива изложба на двајца професори од Академијата за уметност од Нови Сад. Таа ќе се одржи во сабота, 6 декември, во 19.30 часот, во салата Империјал 2, во КИЦ-Скопје.
- Во единството на делата на Јелена Ковачевиќ Воргучин и Предраг Узелац се отвора расправа за природата на трагите што ние луѓето ги оставаме. Узелац ги фаќа лицата на секојдневието во сребро, во материја што тврдоглаво памти, како да го штити она што светот лесно би го заборавил без аплауз — лицата на привидно обични луѓе со скриени подвизи, водени од сопствена етика, скромно, претставувајќи контрапункт на јавното мислење и наметнатите, непроверени вредности на современото општество.
- Јелена, напротив, ги прилепува сликите за тревата, во ткиво што ја прима светлината како космичка храна, каде хлорофилот го чува споменот на мајката онолку долго колку што природата му дозволува да ја предизвикува судбината на сеќавањето. Во нивниот диптих се среќаваат две вистини: потребата и немоќта животите да се сочуваат од заборав…Среброто и тревата, постојаноста и исчезнувањето, човекот и сеќавањето — сè се среќава во вечното прашање: што од светлината останува, а што се враќа во нејзината тишина.
- Во среда, трети декември, од 18 часот, авторот Сашо Алушевски ќе постави изложба од циклусот „На Мајката земја“ – шума, во мобилната-монтажна галерија, во Паркот на франкофонијата во Скопје.
- Преку суптилна деконструкција на лисја, земја, камен и вода, сликите ја расплетуваат врската меѓу визуелното и физичкото. Материјата се претвора во знак, а фотографијата — иако фиксирана — упорно одбива да биде статична. Таа сведочи за својата ограниченост, нудејќи простор каде што претставата и реалноста се разидуваат.
- Во реализацијата се користени природни материјали и повеќе аналогни фотографски техники: цијанотипија, Ван Дајк, гумотипија и гумомаслена техника, колодиум, мордансаж и лумен процеси.
