Македонските песни имаат два клучни проблема. Прво, што се 98% љубовни, ко да нема друга тема на светов, и второ, што таа љубов се опишува толку шаблонски, што метафорите на Лукас и Цеца се Ник Кејв за нив. Накратко сакаме да кажеме, кој во песна се осмели уште еднаш да спомне „бакнежи врели“, треба да биде посипан со катран и пердуви и протеран на Криволак. Ама затоа имаме песна која ги решава двата проблеми и сакаме да ја споделиме со вас. Така се прави тоа.
