Завчера, 8.8., на 76-годишна возраст, почина Џејми Рид, уметникот чии дела придонесоа кон популарноста на панкот и сродните контракултурни движења, како и на неговите славни музички претставници, Секс пистолси.

Вчера, 17.1, излезе книга која регистрира историја на земја која повеќе не постои и на музички жанр кој, велат, не е мртов. Таа содржи интересна приказна, за тоа како песна снимена во 1981 од млад панк бенд од провинциска Англија станала славна во некогашна Југославија.

На 5 јуни во Тулуз, Франција, почна судење кое има врска со неколку работи: грабеж на банка, панк движење кое беше популарно низ Европа во раните 1980-ти, и еден човек кој се врати од мртвите. Необична комбинација, за необична приказна.

Додека во СССР и поголемиот број други источноевропски земји водачите и комесарите ја контролирале младинската култура како начин да ја задржат својата моќ, во Југославија комунистите им ја понудиле културата на своите граѓани, посебно на младите, како издувен вентил низ кој можеле да ги намалат општествените трауми и да создадат илузија на слобода.

Во време кога градот им се распаѓа, улиците се полни со ѓубре и криминал а на младите им се нуди радосна забава и безгрижност, четворица маалски ајвани на кратко излегуваат од задимениот CBGB и влегуваат во студио. Таму нема да се задржат долго ама ќе траат до денес, иако сите од нив веќе се одјавија.

Панкот одамна е мртов и тоа на најбизарен начин го потврди британската кралица која ја прогласи 2016-та за година на панкот (поголем сарказам од тоа нема). Но, мора ли и спомените од него да завршат в пепел?

Најбучниот фронтмен на панкот, анархијата и бунтовничкото непомирување со општествените норми се заиграл и спичкал 15.000 долари на апликации за Ајпад.

Од еден прастар музички магазин од Сент Луис (Jet Lag, излегувал од 1980 до 1991-ва), ископавме драгоцено парче. Година 1980-та, на легендата Чак Бери му пуштаат музика која е тогаш ин... И го оставаат стариот да мрчи.

Панкерка со изглед како од учебник за панкери, со родители на кои не им е јасно како ова воопшто се случило и околина регуларно преплашена кога таа ќе се појави, завршува на едно од оние шоуа за трансформација. Магија.

Неодамна во француските медиуми наидовме на вест дека во Париз во рамките на фестивалот „Звуци на зимата" кој ќе се одржува до 16 февруари, ќе настапи американската прото-панк група „Смрт", чија приказна ја споредуваат со онаа на Сиксто Родригез („Барајќи го Шугармен"). Името на групата, како и споредбава, беа доволни за да се заинтересираме за темата.